Μαρμάγκα – αντιπατριαρχική ομάδα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης και παρέμβαση για τις 2 επιζώσες κυκλώματος trafficking από την Ηλιούπολη και τον Κολωνό

Την Τετάρτη 6/11 πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Καμάρα και την Πέμπτη 7/11 παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων σε λαϊκή και ανάρτηση πανό στο εργατικό πάρκο Θεσσαλονίκης σε αλληλεγγύη με τις 2 επιζώσες κυκλώματος trafficking από τον Κολωνό και την Ηλιούπολη.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ 2 ΕΠΙΖΩΣΕΣ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ TRAFFICKING ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ

Να δώσουμε μάχη για όλα μας

Tην Τετάρτη 6/11 ξεκινάει η δεύτερη δίκη του κυκλώματος trafficking και παιδοβιασμών της ανήλικης επιζώσας από τον Κολωνό, με την παραπομπή ακόμα 18 κατηγορουμένων (από τους 200 ταυτοποιημένους βιαστές) και την Πέμπτη 7/11 συνεχίζεται το εφετείο της υπόθεσης trafficking της Ηλιούπολης, το οποίο είχε διακοπεί τον περασμένο Σεπτέμβρη. Και οι δύο επιζώσες θα βρεθούν άλλη μια φορά στις δικαστικές αίθουσες για να υπερασπιστούν τα αυτονόητα που το πατριαρχικό σύστημα τους στέρησε.

Το κράτος που τα ρυθμίζει όλα

Ο ρόλος του κράτους είναι συνεπής και ξεκάθαρος ·αποτελεί τον βασικό πυλώνα και τον εγγυητή της ύπαρξης και της διαιώνισης των κυκλωμάτων trafficking, έξω απο τα πλαίσια του οποίου δεν μπορεί να υπάρξει και συγκεκριμενα/ιδίως χωρίς την ενεργή εμπλοκή των μπάτσων και των δικαστών. Οι δουλειές και οι σχέσεις κράτους και παρακράτους συμπυκνώνονται στην υπόθεση της Greek Mafia (κύκλωμα με υψηλόβαθμα στελέχη, μπάτσους, απόστρατους, δικηγόρους, ‘καλα’ και ‘κακά’ παιδιά της νύχτας και μπόλικο ξέπλυμα μαύρου χρήματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και του πρωτεύοντα ρόλου της στα κυκλώματα τραφικινγκ. Η γνωστή πλέον με το ψευδώνυμο «Μαρίνα», είναι κατηγορούμενη ως «ταμίας» του κυκλώματος προστασίας στη δίκη της Greek Police Mafia και η ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής επί της οδού Κασσάνδρας 6 στον Κεραμεικό, χώρο που η 12χρονη από τον Κολωνό αναγνώρισε ως ένα από τα μέρη όπου την εξέδιδε ο Μίχος και ο οποίος έτσι για να πέφτει και λίγη στάχτη στα μάτια, είχε σφραγιστεί και επανασφραγιστεί 7 φορές, με την ελληνική αστυνομία “να μην γνωρίζει” τη λειτουργία του μέχρι να αποκτήσει διαστάσεις ο αγώνας της 12χρονης και της οικογένειάς της (βολικότατο). Ήταν, επίσης, η διαχειρίστρια σελίδας γνωριμιών μέσω της οποίας ο μπάτσος Μπουγιούκος εξέδιδε την 19χρονη Ε. Ωστόσο, το δικαστήριο δεν έχει καλέσει την «Μαρίνα» ως κατηγορούμενη σε καμία από τις δύο δίκες.

Δεν πρόκειται, φυσικά, για έναν μηχανισμό που ξέφυγε μέσα στο σκοτάδι της μαφίας και της καπιταλιστικής αγοράς (με τζίρους εκατομμυριών ευρώ τον μήνα), αλλά ακριβώς για την πραγματική όψη του πώς το κεφάλαιο ρέει πάνω στα σώματά μας, για το πώς το ελληνικό κράτος εγγυάται ότι όλα αυτά τα κυκλώματα θα λειτουργούν ανενόχλητα. Είναι αυτό που ρυθμίζει τις συνθήκες μετανάστευσης, ώστε όσες μετανάστριες καταφέρνουν (καθώς αποτελεί ερώτημα για τον εάν τα καταφέρνουν όντως) να καταγγείλουν την κακοποίησή τους μέσα σε τέτοια κυκλώματα, αυτό που έρχεται ως απάντηση είναι η απέλαση.

Οι ίδιοι οι βιαστές, μπάτσοι, δικαστές και μμε μιλάνε ακατάπαυστα για θηλυκότητες που τα θέλανε και το γουστάρανε με την έκτροπη πορεία της ζωής τους, για παιδιά που τελικά δεν ήταν και τόσο παιδιά, για ερωτευμένους οικογενειάρχες και μπερδεμένους άντρες και άλλα τόσα παραμύθια που όχι απλά δεν είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και αποκομμένα από τον κοινωνικό ιστό και την καπιταλιστική πραγματικότητα αλλά είναι γέννημα θρέμμα αυτού.

«Σε έναν κόσμο που σου δίνει διαταγές και σε πνίγει σε αμέτρητες σιωπές»: Ό,τι έχουμε είμαστε εμείς

Οι διάφορες εκφάνσεις της πατριαρχικής βίας δεν είναι κάτι άγνωστο, ανοίκειο η πρωτάκουστο. Το έχουμε ζήσει (ή προσπαθούμε να ζήσουμε εντός αυτών) στο σπίτι μας, στις γειτονιές μας, στις δουλειές μας, με τις φίλες μας και με μικρά ή μεγάλα δίκτυα και η κύρια μορφή αντίστασης σε αυτή τη μορφή βαρβαρότητας είναι η αλληλεγγύη, αυτή που μας έμαθε να φροντίζουμε η μία την άλλη. Οι δυναμικές μας στο κοινωνικό πεδίο και η συλλογικοποιήση των αγώνων μας έχουν καταφέρει να φέρουν ρωγμές στο υπάρχον και να αποτελέσουν αναχώματα στις πατριαρχικές επιβολές. Το τράφικινγκ, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες και οι πολλαπλές μορφές της έμφυλης βίας δεν είναι υποθέσεις που θα μπουν στα συρτάρια της λήθης και των δικαστών, ούτε μεμονωμένα τυχαία περιστατικά, είναι πτυχές του κοινωνικού πολέμου που διεξάγεται ενάντια στην ύπαρξή μας, η αποτύπωση της σαπίλας αυτής της κοινωνικής οργάνωσης και η υπενθύμιση πως μέσα σ’αυτόν τον κόσμο που μας θέλει φρόνιμες και ήσυχες, ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ

ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ, ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ

ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΖΩΣΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ (ΠΑΡΑ)ΚΡΑΤΟΥΣ

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

Εικόνες:

[Θεσσαλονίκη] Πορεία ενάντια στην καταστολή και τον φόβο

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ, ΦΤΩΧΕΙΑ, PUSHBACKS, TRAFFICKING ΚΑΙ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Σε περιόδους γενικευμένης κρίσης και αβεβαιότητας για την αναπαραγωγή του,το κράτος κάνει τα αδύνατα δυνατά, ώστε να καταστείλει και να εξολοθρεύσει κάθε ψήγμα αντίθεσης και αντίστασης που μπορεί να προϋπάρχει ή που δημιουργείται στο τώρα. Έτσι, η καταστολή και η επιτήρηση των ζωών μας καθημερινά εντείνονται και επεκτείνονται προς πάσα κατεύθυνση.

Όλος ο κοινωνικός ανταγωνισμός που γεννιέται είναι αποτέλεσμα αντίρροπων δυνάμεων μεταξύ κράτους κι αυτών που αντιστέκονται στην ρατσιστική, κανιβαλιστική, πατριαρχική σαπίλα του. Κάθε φορά που το κράτος απειλείται, εξαπολύει επιθέσεις σε όποιο θεωρεί περιττό και πως δεν εμπίπτει στον εθνοκορμό του, με διάφορες μεθοδεύσεις.

Αυτό γίνεται άμεσα αντιληπτό αν αναλογιστούμε την καταστολή με την οποία αντιμετωπιζόμαστε εμείς, καθώς και άλλες πληθυσμιακές ομάδες, σε διάφορες πτυχές των ζωών μας. Από τα ρατσιστικά πογκρόμ στη λαϊκή της Ξηροκρήνης, την βία με την οποία προσπαθεί να καταστείλει τα ανήλικα προσάπτοντάς τους τη διαχρονική κι αόριστη κατηγορία της παραβατικότητας, μέχρι τις περιφράξεις στις πλατείες, την αστυνομοκρατία και επιτήρηση των καταυλισμών Ρομά, τις συνεχείς προσπάθειες διάλυσης συγκεντρώσεων και πορειών αγωνιζόμενου κόσμου. Όλες αυτές οι τακτικές επιθέσεις νομιμοποιούνται κοινωνικοπολιτικά μέσω των κρατικών και κεφαλαιακών ανακοινωθέντων στις ειδήσεις των 8 αλλα και με την ασταμάτητη υπερψήφιση όλο και πιο στυγνών νεοφιλελεύθερων νομοσχεδίων π.χ. νέος ποινικός κώδικας.

Το ίδιο ελληνικό κράτος που συντηρεί κυκλώματα trafficking, πνίγει μετανάστριες στο μπλε του Αιγαίου και συμμετέχει ενεργά στη γενοκτονία των Παλαιστινίων, τρομοκρατεί και προσπαθεί να εξοντώσει όσο κόσμο αγωνίζεται κι εξακολουθεί να αντιστέκεται στη βαρβαρότητα που επιβάλλει. Οι 112 συλλήψεις στη Θεσσαλονίκη και οι 8 με βαριά κατηγορητήρια στην Αθήνα έπειτα από τις πορείες της 6ης Δεκέμβρη, οι προαποφασισμένες προφυλακίσεις συντρόφων/ισσών με ελλειπή κατηγορητήρια,οι διώξεις και τα βασανιστήρια σε βάρος του κόσμου του κινήματος στην υπόθεση των Αμπελοκήπων, δείχνουν ακριβώς αυτό, την προσπάθεια διάχυσης του φόβου σε όσες γίνονται ανάχωμα στους σχεδιασμούς τους.

Η συνέχεια, η ανατροφοδότηση, η ενδυνάμωση και η στήριξη των πολύμορφων αγώνων είναι χρέος μας. Η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και η υπόσχεση συλλογικών στιγμών ελευθερίας είναι αυτά που νοηματοδοτούν τις υπάρξεις μας και μας εμπνέουν να συνεχίσουμε στο δρόμο του αγώνα. Ένας κόσμος που μια ζωή μας θέλει ατομιστές, καννίβαλες, υποταγμένους, φοβισμένα, θα μας βρίσκει απέναντι.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΞΕΠΛΕΝΕΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩΝ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ/ΟΛΑ ΤΡΙΤΗ 17/12 ΚΑΜΑΡΑ 19:00 ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ/ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 18/12 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ 112 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ 9:00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

25η Νοέμβρη: Ημέρα αντίστασης & αγώνα

ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΟΙ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

Η 25η Νοεμβρίου θεσμοθετήθηκε από τον ΟΗΕ ως “Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών”, δηλαδή ως η παγκόσμια ημέρα κατά της έμφυλης βίας από τους ίδιους θεσμούς που τη συντηρούν. Η ημέρα αυτή, προφανώς έρχεται να συμπεριλάβει μοναχά όσες εντάσσονται στα στενά όρια του διπόλου του φύλου που επιβάλλεται. Όσες ξεφεύγουν από (αυτά)την σισ ετεροπατριαρχια, τα κουήρ και οι τρανς, όσες απειλούν την εθνοπατριαρχική κανονικότητα με την ελεύθερη έκφρασή τους, εξαιρούνται από τις γεμάτες συγκίνηση καμπάνιες θεσμών, εταιρειών και σαπιοκάναλων που χρησιμοθηρικά θυμούνται την έμφυλη βία ένα απόγευμα τον χρόνο.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως οι θεσμοί θέλουν να μας προστατέψουν ή να μας στηρίξουν κι ούτε πιστεύουμε πως σε μία μέρα μπορεί να συμπυκνωθεί η καταπίεση που δεχόμαστε καθημερινά. Με αφορμή τέτοιες μέρες μοιραζόμαστε την ανάγκη για την επαναθεώρηση του αντιπατριαρχικού αγώνα και την ανάδειξη της χειραφετητικής φύσης αυτού, μακριά από θεσμούς και εμπορικούς μηχανισμούς που εργαλειοποιούν την ανάγκη των υποκειμένων για ορατότητα και αναγνώριση.

Η έμφυλη βία είναι καθημερινή

Η πατριαρχική καταπίεση είναι διαρκώς παρούσα και μεσολαβεί στις κοινωνικές μας σχέσεις με πολύπλευρους τρόπους. Η υποτίμηση των ικανοτήτων μας και της ύπαρξής μας, η συνεχής επιβολή εξουσίας και ο έλεγχος των ζωών και της έκφρασής μας είναι πλήρως κανονικοποιημένα στη δουλειά, στον δρόμο, στο σχολείο, στο σπίτι, στα ΜΜΜ και σε κάθε χώρο που υπάρχουμε, προκαλώντας μας ασφυξία και οργή. Θα ήταν τεράστια παράβλεψη να μην αναφέρουμε το πόσο ριζωμένη είναι στη συνείδησή μας, στις σχέσεις μας και στο πώς πραγματώνεται στην καθημερινότητά μας -ακριβώς επειδή η πατριαρχία αποτελεί μια διάχυτη κοινωνική συνθήκη-. Έτσι, δεν είναι κάτι αποκομμένο από τα συμπλέγματα εξουσίας που μας επιβάλλονται, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι τους και φυσική τους προέκταση. Η πολυπλοκότητα της άρρηκτης σύνδεσής τους καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια των πολλαπλών καταπιέσεων που δεχόμαστε καθημερινά. Τα άτομα, δηλαδή, που φέρουν πολλαπλές ταυτότητες δέχονται ποικίλες και διαπλεκόμενες μεταξύ τους καταπιέσεις, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα (εκτεθειμένα) στην διάχυτη καθημερινή πατριαρχική βία και στην εκμετάλλευση των ζωών τους. Η ταξική θέση, οι φυλετικές και έμφυλες ταυτότητες, των επιζωσών ή και των θυμάτων της πατριαρχικής βαρβαρότητας έρχονται να διαχωρίσουν στα μάτια κράτους, θεσμών και κοινωνίας τα “τέλεια θύματα” και μη και ως εκ τούτου να κανονικοποιήσουν την πραγμάτωση της πατριαρχικής επιβολής όταν αυτή ασκείται στις μιασματικές για την κανονικότητά τους, υπάρξεις.

Η αφομοίωση δεν είναι ό,τι κι ό,τι

Τα νεοφιλελεύθερα κράτη εργαλειοποιούν τα αντιπατριαρχικά προτάγματα και πλασάρονται ως κοιτίδες ελευθερίας, ως safe places για θηλυκότητες και κουήρ υποκείμενα. Επιδιώκουν να αφομοιώσουν τις αντιστάσεις και να τις διαστρεβλώσουν με τέτοιο τρόπο, ώστε τα καταπιεσμένα να συμμετέχουν στο ίδιο σύστημα που καταλήγει να τα καταπιέζει.

Αυτή είναι και η ουσία της καπιταλιστικής αφομοίωσης, η μετατροπή του περιθωριακού σε εμπόρευμα. Και το μέχρι πρότινος περιθωριακό αντικαθίσταται από έναν νέο εσωτερικό εχθρό. Κανένα κράτος προστάτης και κανένας νόμος δε πρόκειται να ενδιαφερθεί για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των καταπιεσμένων. Ειδικότερα, για το ελληνικό κράτος δεν έχουμε ψευδαίσθηση ότι προάγει φεμινισμό και νοιάζεται για την ασφάλειά μας, αφού είναι το ίδιο που κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες, που αποκλείει τα τρανς άτομα από βασικά κοινωνικά αγαθά όπως υγεία, χαρτιά, στέγη, που συνεργάζεται με τη μαφία και συντηρεί κυκλώματα σωματεμπορίας. Η άρρηκτη σχέση κράτους-παρακράτους διαφαίνεται άλλωστε στην υπόθεση της Greek Mafia και στον πρωτεύοντα ρόλο της στο κύκλωμα trafficking στον Κολωνό και την Ηλιούπολη. Δεν πρόκειται, φυσικά, για έναν μηχανισμό που ξέφυγε μέσα στο σκοτάδι της μαφίας και της καπιταλιστικής αγοράς, αλλά ακριβώς για την πραγματική όψη του πώς το κεφάλαιο ρέει πάνω στα σώματά μας. Μπάτσοι, δικαστές, δημοσιογράφοι και το συνάφι τους φροντίζουν καλά, να συντηρούν και να συμμετέχουν στην αδιάκοπη λούπα της κακοποίησης. Από τις οδηγίες για το πώς οι γυναικοκτόνοι “μπορούν να πέσουν στα μαλακά” στα κανάλια, τους βιασμούς μέσα στα αστυνομικά τμήματα, μέχρι τις εκδικητικές απελάσεις των μεταναστριών που κατήγγειλαν του βιαστές τους η κανονικότητα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν είναι ξεκάθαρη: πειθάρχηση και σιωπή.

Καμία ροζ ατζέντα δε θα σας ξεπλύνει Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Όσο το ελληνικό κράτος προσπαθεί, ανά περιπτώσεις, να πλασάρει αυτή τη φιλοφεμινιστική βιτρίνα προκειμένου να μας κατευνάσει και να μας πείσει για τους αγαθούς σκοπούς του, διεξάγει πόλεμο στο εξωτερικό του και συμμετέχει ενεργά στους διακρατικούς ανταγωνισμούς. Και σε όλα αυτά απαιτεί και τη δική μας συμμετοχή και συναίνεση.

Η Δύση ακολουθεί μια συγκεκριμένη πολιτική που αποσκοπεί στην ωραιοποίηση των πολεμικών-γενοκτονικών της τακτικών, αναπαράγοντας το πάλαι ποτέ αφήγημα του διπόλου πολιτισμένων-βάρβαρων. Παρουσιάζουν, δηλαδή, την αντίπερα όχθη ως επίγεια κόλαση για «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» όπως οι γυναίκες και τα queer άτομα, ενώ παράλληλα το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του χρησιμοποιούν τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς για να πλάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα ζωής όσον αφορά αυτή τη μερίδα κόσμου. Διατρανώνεται ότι στο Τελ Αβίβ γίνονται κάθε χρόνο εορτασμοί για το pride (παρόλο που ο ομόφυλος γάμος δεν είναι καν νόμιμος), το ότι έτσι γενικά και αόριστα «οι γυναίκες εκεί έχουν δικαιώματα» σε βαθμό που μέχρι και αυτές συμμετέχουν στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις! Ακολουθώντας το μοντέλο των γυναικών του IDF, η εθελοντική στράτευση των θυληκοτήτων και η ένταξή τους στην πολεμική μηχανή της Ελλάδας (βλ. Δένδιας) παρουσιάζεται ως πράξη απελευθερωτική.

Το ίδιο αφήγημα περί “πολιτισμένων” και “βάρβαρων” κοινωνωνιών ξεδιπλώθηκε και μετά την βίαιη σύλληψη και απαγωγή της Ιρανής φοιτήτριας Ahoo Daryaei, η οποία διαμαρτηρήθηκε για τον νόμο περί χιτζάμπ. Στην προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνωμής η χειραφετική της πράξη νοηματοδοτήθηκε ως ψυχωτικό επεισόδιο με σκοπό την αποσιώπηση του δικού της λόγου και την αποπολιτικοποίηση του γεγονότος, ενώ παράλληλα ένας ισλαμοφοβικός οχετός ήταν προετοιμασμένος να χρησιμοποιηθεί για την κανονικοποίηση, στις συνειδήσεις των “πολιτισμένων ευρωπαίων”, των πολεμικών συρράξεων στην Μέση Ανατολή.

Βία στη βία της πατριαρχίας

Όταν έρχεται η ώρα που οι θυληκότητες υπερασπίζονται τον εαυτό τους, τότε βρίσκουνε τους κρατικούς μηχανισμούς απέναντί τους. Θυμόμαστε τον Ιούνιο του 2016 την Π. από την Κόρινθο που στη προσπάθειά της να αμυνθεί, μαχαίρωσε θανάσιμα έναν 46χρονο επίδοξο βιαστή. Η Π. καταδικάστηκε απ’τη δικαιοσύνη σε 15 χρόνια κάθειρξης. Το 2005 σε μία κοινότητα της Ισπανίας μία γυναίκα λούζει με βενζίνη και καίει ζωντανό τον 62χρονο βιαστή της 13χρονης κόρης της. Ο βιαστής, την είχε συναντήσει τυχαία μετά την αποφυλάκισή του και είχε το θράσος να τη ρωτήσει “τί κάνουν οι κόρες της”.

Μέσα σε αυτόν τον οχετό βίας, καταπίεσης κι εκμετάλλευσης η βία στη βία τους είναι πολλές φορές μονόδρομος, κι άλλες τόσες συνειδητή επιλογή ώστε ο φόβος να αλλάξει πλευρά. Ξέρουμε πολύ καλά πως χαλάει την εικόνα της γυναίκας που θα θέλανε. Ξέρουμε πολύ καλά πως η “φορεσιά” μας πάντα πρέπει να είναι πρόσχαρη, γλυκιά κι ευχάριστη και πως στη βία τους θέλουνε να σκύβουμε το κεφάλι και να υπάρχουμε ήσυχες. Ήρθε ο καιρός αυτή η ησυχία να σπάσει και την θέση της να πάρουν εκκωφαντικές κραυγές. Οι αγώνες των προηγούμενων αιώνων ζούνε μέσα μας, για κάθε θυληκότητα που αντιστάθηκε και για όλες αυτές που μάχονται με όλα τα μέσα, στεκόμαστε στο πλάι τους και υπερασπιζόμαστε την ύπαρξή μας μέχρι τη διάλυση του υπάρχον.

“…Όμως ποτέ δε θα μπορέσετε να απαγορεύετε να γελάσουν ειρωνικά μπρος στις ηλίθιες φάτσες σας, για τη μεγάλη βλακεία σας. Την αιώνια βλακεία που δέρνει κάθε δολοφόνο. Βαρύς σαν το βουνό είναι ο θάνατος. Εκατομμύρια χέρια γυναικών σηκώνουν αυτό το βουνό και τώρα θα δώσουν μια να το γκρεμίσουν μοναχές τους. Με ένα ανατριχιαστικό χαμόγελο.”

–Απόσπασμα από το θεατρικό έργο της Φράνκο Ράμε και του Ντάριο Φο, βασισμένο στο κείμενο της Ουρλίκε Μάινχοφ “επιστολή από τη νεκρή πτέρυγα”

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΤΕΧΕΡΑΝΗ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΝΟΕΜΒΡΗ, 18:30, ΚΑΜΑΡΑ

*Συγκροτούμε κοινό μπλοκ με τις Rabbia Viola και Witches fight back

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

marmagka@tutanota.com

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ 2 ΕΠΙΖΩΣΕΣ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ TRAFFICKING ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ

Να δώσουμε μάχη για όλα μας

Το κράτος που τα ρυθμίζει όλα

«Σε έναν κόσμο που σου δίνει διαταγές και σε πνίγει σε αμέτρητες σιωπές»: Ό,τι έχουμε είμαστε εμείς

Οι διάφορες εκφάνσεις της πατριαρχικής βίας δεν είναι κάτι άγνωστο, ανοίκειο η πρωτάκουστο. Το έχουμε ζήσει (ή προσπαθούμε να ζήσουμε εντός αυτών) στο σπίτι μας, στις γειτονιές μας, στις δουλειές μας, με τις φίλες μας και με μικρά ή μεγάλα δίκτυα και η κύρια μορφή αντίστασης σε αυτή τη μορφή βαρβαρότητας είναι η αλληλεγγύη, αυτή που μας έμαθε να φροντίζουμε η μία την άλλη. Οι δυναμικές μας στο κοινωνικό πεδίο και η συλλογικοποιήση των αγώνων μας έχουν καταφέρει να φέρουν ρωγμές στο υπάρχον και να αποτελέσουν αναχώματα στις πατριαρχικές επιβολές. Το τράφικινγκ, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες και οι πολλαπλές μορφές της έμφυλης βίας δεν είναι υποθέσεις που θα μπουν στα συρτάρια της λήθης και των δικαστών, ούτε μεμονωμένα τυχαία περιστατικά, είναι πτυχές του κοινωνικού πολέμου που διεξάγεται ενάντια στην ύπαρξή μας, η αποτύπωση της σαπίλας αυτής της κοινωνικής οργάνωσης και η υπενθύμιση πως μέσα σ’αυτόν τον κόσμο που μας θέλει φρόνιμες και ήσυχες, ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.

ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΊΑ,ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ

ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΖΩΣΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ (ΠΑΡΑ)ΚΡΑΤΟΥΣ

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

Aντικατασταλτική πορεία

Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου τα γνωστά σκουπίδια της ΔΙΑΣ με τη πρόφαση τυπικού ελέγχου, επιτίθονται σε παρέα που βρίσκονταν κι άραζε στο εργατικό πάρκο. Στηn παρέα ήταν ένα ζευγάρι με το μωρό τους. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου όταν ο πατέρας κάνει παράκληση να μην ακουμπήσουν το τρίμηνο βρέφος τους, οι σερίφηδες θίγονται και ξεσπούν βίαια χτυπώντας τον πατέρα, τον οποίο και συλλαμβάνουν μαζί με έναν φίλο του.

Δύο μέρες μετά καλείται αντικατασταλτική πορεία από αλληλέγγυο κόσμο, με αφορμή το περιστατικό, ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα και στην υποτίμηση των ζωών και της αξιοπρέπειας μας εν γένει. Στο τέλος της πορείας συνέβη σύγκρουση με τους μπάτσους, στην οποία απάντησαν με ένα λυσσασμένο ανθρωποκυνηγητό και ρήψη χημικών. Λίγη ώρα αφότου είχε τελειώσει η μικροσυμπλοκή κι ενώ κόσμος άραζε επί της οδού γκαρμπολά και πέριξ της ρωμαϊκής αγοράς, μπάτσοι αποκλείουν τον πεζόδρομο δημιουργώντας έναν ασφυκτικό κλοιό και κόσμος κυνηγημένος καταλήγει σε μαγαζί του πεζόδρομου όπου οι μπάτσοι δε δίστασαν να επιτεθούν δολοφονικά, να χτυπήσουν συντρόφια και να πετάξουν δακρυγόνα, σε μικρό, κλειστό χώρο. Από όλη αυτή την επιχείρηση κατέληξαν σε δύο προσαγωγές και δύο συλλήψεις.

Αντιλαμβανόμαστε ότι στόχος αυτών των κρατικών κινήσεων είναι η τρομοκράτηση μας, η φίμωση του κόσμου της γειτονιάς, κι η αποστείρωση των γειτονιών του κέντρου και γενικότερα των δημόσιων χώρων. Το ίδιο κλίμα προσπαθούσαν να επιβάλλουν το καλοκαίρι στις πλατείες της άνω πόλης, στα πανεπιστήμια με τα συνεχή λοκ αουτ και στη γειτονιά της Ξηροκρήνης με τα ρατσιστικά πογκρομ σε βάρος μεταναστριών και ρομά στη λαική. Αυτές οι τακτικές δεν μας είναι άγνωστες. Αποσκοπούν στην περαιτέρω επιτήρηση και έλεγχο των ζωών μας, στον εκτοπισμό μας, στην καθαρότητα των δημόσιων χώρων, στην απαξίωσή και στη περαιτέρω εξαθλίωση των ζωών μας.

Να μην ανεχτούμε τη κρατική βαρβαρότητα.

ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 2/11 ΣΤΙΣ 14:00, ΑΓ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Θα ακολουθήσει ανοιχτή αντικατασταλτική συνέλευση στο ΕΚΘ, στις 16:00

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΈΣ ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΕΣ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΡΑΞΕΙΣ ΓΕΜΙΣΑΝΕ ΜΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ

Μαρμάγκα, Αντιπατριαρχική Ομάδα

Πορεία ενάντια στη γενοκτονία παλαιστινίων

Σχετικά με τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη/Free Palestine

Ένα χρόνο τώρα, παρακολουθούμε την ακατάπαυστη επίθεση και γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από το κράτος του Ισραήλ. Οι εναπομείναντες παλαιστίνιοι έπειτα από την εισβολή και το βομβαρδισμό στη Γάζα στις 7/10/23 και αυτόν στη Ράφα στις 7/5/24 εκτοπίστηκαν στο νότιο μέρος της Λωρίδας της Γάζας όπου ζούν σε συνθήκες πλήρους αποκλεισμού από τον υπόλοιπο κόσμο. Η πρόσβαση σε τρόφιμα, φάρμακα και νερό είναι μηδαμινή καθώς κάθε υδάτινη πηγή είναι μολυσμένη, οι τιμές των τροφίμων έχουν εκτοξευθεί και πλέον καθίσταται αδύνατη κι η πρόσβαση σε αυτά, αφού είναι καθημερινές οι επιθέσεις στα φορτηγά που τα μεταφέρουν. Καθε εναπομείναν καταφύγιο βομβαρδίζεται• απο καταυλισμούς μέχρι σχολεία και νοσοκομεία . Ο στόχος του Ισραήλ είναι ξεκάθαρος, η πλήρης στρατιωτική επιβολή κι ο ολικός εκτοπισμός κι αφανισμός Παλαιστινίων από τη Γάζα. Όλο αυτό έρχεται να συμπληρώσει το συνεχές των επιθέσεων,του ελέγχου και των εκδιωγμών που δέχονται οι Παλαιστίνιοι τα τελευταία τουλάχιστον 76 χρόνια έπειτα από τη Νάκμπα (σημασία λέξης: καταστροφή).

Τα κράτη βρίσκονται συνεχώς σε πόλεμο. Κάνουν πόλεμο στο εσωτερικό τους καταβάλλοντας προσπάθεια να καταστείλουν τα χειραφετικά κινήματα, πόλεμο στο προλεταριάτο διαλύοντας εργατικές κατοχυρωμένες διεκδικήσεις αιώνων, πόλεμο στους φτωχοδιάβολους κλείνοντας τους σε φυλακές, πόλεμο στα μεταναστά πυροβολώντας τα στον Έβρο και πνίγοντας τα στο Αιγαίο.

Ισραήλ: “Η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή”

Η «Δύση» (έτσι και η Ελλάδα) από γεννησιμιού της υπήρξε δομικά δολοφονική. Η ιστορία της σε όλες τις φάσεις διακρίνεται από επεκτατικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, περιθωριοποίηση όσων δεν κατάφερνε να εκμεταλλευτεί για το ντόπιο κεφάλαιο και καταστροφή της φύσης. Αυτή τη στιγμή αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι ποτέ δεν έπαυσε να είναι εγγενώς δολοφονική με τη στάση που διατηρεί υπέρ του κράτους του Ισραήλ και σε βάρος του παλαιστινιακού προλεταριάτου. Σημειωτέον, το ισραήλ εξακολουθεί να λαμβάνει υλική και πολεμική στήριξη, συνάμα διατηρεί εξέχουσα θέση σε παγκόσμιους οργανισμούς και οι μιντιακοί κολοσσοί προπαγανδίζουν πως βρίσκεται σε θέση «αμυνόμενου».

Η Δύση ακολουθεί μια συγκεκριμένη πολιτική που αποσκοπεί στην ωραιοποίηση των πολεμικών-γενοκτονικων της τακτικών. Αναθεώρησε το πάλαι ποτέ αφήγημα του διπόλου πολιτισμένων-βάρβαρων και το προσάρμοσε στα νεοφιλελεύθερα μέτρα και σταθμά. Ειδικότερα, παρουσιάζουν την αντίπερα όχθη ως επίγεια κόλαση για «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» όπως οι γυναίκες και τα queer άτομα. Εν προκειμένω, το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του χρησιμοποιούν τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς για να πλάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα όσον αφορά αυτή τη μερίδα κόσμου. Διατρανώνεται ότι στο Τελ Αβίβ γίνονται κάθε χρόνο εορτασμοί για το pride (παρόλο που ο ομοφυλος γάμος δεν είναι καν νόμιμος),το ότι έτσι γενικά και αόριστα «οι γυναίκες εκεί έχουν δικαιώματα» σε βαθμό που μέχρι και αυτές συμμετέχουν στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις! Από την άλλη, όσον αφορά τον παλαιστινιακό πληθυσμό, όλος αυτός ο κόσμος απανθρωποποιείται πλήρως. Η παλαιστινιακή αντίσταση παρουσιάζεται ως βάρβαρη και αδικαιολόγητη, οι Παλαιστίνιες ως εγκλωβισμένες σε μια «οπισθοδρομική» κουλτούρα και οι Παλαιστίνιοι ως φανατισμένοι ισλαμιστές που τις εγκλωβίζουν σε αυτή.

Ετσι σκιαγραφείται μια προοδευτική και φιλελεύθερη εικόνα για το Ισραήλ , που ταιριάζει με αυτή των «πολιτισμένων» δυτικών κρατών. Υποστηρίζεται ότι η γενοκτονία που διαπράττει είναι η άμυνα της “μονής δημοκρατίας στη μέση Ανατολή” απέναντι στα «απολίτιστα μιάσματα» που την απειλούν. Τα πραγματικά μιάσματα ειναι ο Ισραηλινός στρατός που πραγματοποιεί καθημερινα φρικαλέα βασανιστήρια σε αιχμαλώτους παλαιστίνιους, τα οποία αποσιωπούνται πλήρως. Ο IDF εχει απο τα πιο απάνθρωπα και σκληρά προγράμματα στράτευσης. Πρόσφατα έχουν δημοσιοποιηθεί καταγγελιες Παλαιστινίων που αναφέρουν εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης, με βασανιστήρια, εικονικές εκτελέσεις, βιασμούς, σεξουαλική κακοποίηση και στοιβαγμα πολλων φυλακισμένων σε μικρούς χώρους. Καίριο παράδειγμα που αποδεικνύει πως η γενοκτονική βία αποτελεί ακρογωνιαία λίθο του/ της ριζικής γενοκτονικής βίας του σιωνιστικού κράτους αποτελεί η γνωστοποίηση της τακτικής της σεξουαλικής κακοποίησης των Παλαιστίνιων αιχμαλώτων που βρίσκονται στα χέρια του και το τι ακολούθησε την γνωστοποίηση τους και η απόπειρα διερεύνησης τους. Συγκεριμένα ο ισραηλινός εθνικός κορμός (έντιμοι πολίτες όπως στρατιωτικά στελέχη, νοικοκυραίοι, πολιτικοί και ένα κάρο άλλοι ακροδεξιοί) «πήρε τον νόμο στα χέρια του»και επιτέθηκε στη βάση Σντε Τεϊμάν (όπου κατάφεραν να εισβάλουν) διαμαρτυρόμενοι/υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στο βιασμό των ισραηλινών στρατιωτών.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα δυτικά παραμύθια περί κοιτίδας της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού στην πραγματικότητα δημιουργούν αιματοβαμμένα σύνορα, αποκλεισμό, βασανιστήρια και εξόντωση πληθυσμών. Ο «παράδεισος στη Δύση» στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, τον θάνατο και τον πόλεμο σε πληθυσμούς στο εσωτερικό της, στα εξωτερικά της σύνορα και πέρα από αυτά. Χτίζεται πάνω σε πνιγμένους μετανάστες όπως στην Πύλο, όπου το ελληνικό λιμενικό δολοφόνησε 600 ανθρώπους στην επιχείρηση διωγμού τους.

Η εμπλοκή του ελληνικού κράτους

Το ελληνικό κράτος όπως και κάθε κράτος που θέλει να επιτύχει εθνική συνοχή κι ομοιογένεια χτίζει ενα ρατσιστικό αποπροσανατολιστικό ψευτοδίπολο του Εμείς και των Άλλων προκειμένου να δημιουργεί διαχωρισμούς και στη συνέχεια να τους χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει στα μάτια των πολιτών της τη βια που ασκει. Ακούμε συνεχώς ότι οι «μεσανατολίτες» είναι τρομοκράτες, ότι οι μετανάστες βιάζουν και ότι οι Ρομά είναι πονηροί κι αδίστακτοι. Έτσι, χτίζονται εθνικά αφηγήματα που έρχονται ώστε να νομιμοποιήσουν τη βία, την πειθάρχηση και την εξαθλίωση που δέχονται αυτοί οι πληθυσμοί. Όσες ζωές κρίνει το ελληνικό κράτος ότι περιττεύουν τις εξοντώνει ή προσπαθεί να τις εκμεταλλευτεί αλόγιστα. Οι επαναπροωθήσεις είναι καθημερινότητα, οι δολοφονίες των μεταναστριών στα σύνορα αόρατες.Όσα επιβιώνουν στέλνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (camps) με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χωρίζονται από τις οικογένειές τους, ζουν χωρίς χαρτιά, δουλεύουν σε εργασιακά κάτεργα καθώς αποτελούν τον ταξικό πάτο κι οποιαδήποτε μορφή αντίστασης εκ μέρους τους εγκυμονεί τον κίνδυνο της απέλασης. Κάθε κράτος προκειμένου να επεκτείνεται και να διατηρεί την ισχύ του στον γεωπολιτικό χάρτη δε μένει αμέτοχο στους διακρατικούς ανταγωνισμούς ή εν προκειμένω στη γενοκτονία που συντελείται σε έναν ολόκληρο πληθυσμό. Έτσι και το ελληνικό προκειμένου να επεκτείνει το κεφαλαιακό/ενεργειακό του συμφέρον σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή ενισχύει την πολεμική-στρατιωτική του μηχανή. Αγοράζει εξελιγμένη πολεμική τεχνολογία, καινούρια drones, f16, ραφαλ για στρατό και μπάτσους. Επιβάλεται με ιμπεριαλιστικές συμφωνίες σε γειτονικές βαλκανικές χώρες και ενισχύει τη γεωπολιτική του θέση κάνοντας πολεμικές συμμαχίες οπως αυτή με το Ισραήλ. Πρόσφατα εξάλλου πραγματοποιήθηκε και κοινή πολεμική άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων στη Σούδα. Το ελληνικό κράτος έχει κρατήσει επίσημα στάση υπεράσπισης της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, εξυπηρετώντας τις συμφωνίες και τα συμφέροντα της ίδιας και της Δύσης στην περιοχή

της Ανατολικής Μεσογείου, πάνω στα σώματα τόσων νεκρών Παλαιστινίων (φρεγάτα Ύδρα στην Υεμένη, ερευνητικά πανεπιστημιακά προγράμματα ΕΚΠΑ κλπ).

Φεμινιστικό προσωπείο ελλαδας -Pink washing

Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις συγκυρίες (πόλεμος στην Ουκρανία, γενοκτονία στην Παλαστίνη) έχει επανέλθει η συζήτηση για τη θητεία γυναικών στον στρατό. Την περασμένη 8η Μάρτη ο υπουργός εθνικής άμυνας Ν.Δένδιας ανακοίνωσε σχεδιασμό για την «εθελοντική θητεία γυναικών» αναφερόμενος στο παράδειγμα των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ (επισημαίνοντας ως πρότυπο την πλέον νατοϊκή Φινλανδία). Το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού αποπειράται να πλασάρει ένα φιλοφεμινιστικό προσωπείο με την ένταξη των «Ελληνίδων» στην πολεμική μηχανή. Κατ’εξοχήν παράδειγμα το μοντέλο των γυναικών του IDF που διαφημίζονται ως φεμινιστικά πρότυπα καθώς μπορούν να υπηρετούν σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, το στρατό, αλλά ταυτόχρονα πλασάρονται κι ως πρότυπα ομορφιάς. Σε κρίσιμους καιρούς τα κράτη πάντα στοχεύουν στην εθνική ενότητα, με την αναδιάρθρωση του εθνικού κορμού, προσπαθώντας να εντάξουν σε αυτόν κοινωνικά κομμάτια που άλλοτε αποκλείονται και άλλοτε θεωρούνται χρήσιμα (πχ θηλυκότητες και queer). Θεωρούνται χρήσιμα καθώς με πρόσχημα τον προοδευτισμό και την ισότητα το κράτος περνάει μέτρα και νόμους που στην πραγματικότητα εντείνουν την εκμετάλλευσή τους απο αφεντικά και συζύγους και βοηθούν στην αναπαραγωγή του έθνους. Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι το ελληνικό κράτος προάγει φεμινισμό και νοιάζεται για την ασφάλεια μας. Ειναι το ίδιο κράτος που κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες, που συνεργάζεται με τη μαφία και συντηρεί κυκλώματα σωματεμπορίας, που αποκλείει τα τρανς άτομα από βασικά κοινωνικά αγαθά όπως υγεία,χαρτιά,στέγη. Έτσι καμία τακτική ροζ ατζέντας όπως η διεξαγωγή του europride στη Θεσσαλονίκη ως gay friendly πόλη και η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών δε θα μας πείσει ότι έρχεται για να βελτιώσει τη ζωή όσων ατόμων βρίσκονται στη ταξική και κοινωνική βάση, που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους. Κατανοούμε ότι μπορεί σε κάποιο κόσμο να προσφέρει φαινομενικά ή και πρακτικά κάποια αναγνώριση (χαρτιά γάμου και ό,τι συνεπάγεται με αυτό) αλλά πρέπει

να την αναδείξουμε και ως ακόμη μια εξέχουσα ξεπλυματική τακτική που έρχεται για περαιτέρω αφομοίωση κινηματικών φεμινιστικών διεκδικήσεων. Οι φιλοφεμινιστικές ανησυχίες του ελληνικού κράτους έγιναν εμφανείς και πρόσφατα, στα πλαίσια του νέου ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση των ποινών για την «ενδοοικογενειακή» βία. Η δικαιοσύνη ήταν και είναι ταξική, έμφυλη και φυλετική. Ένας νέος ποινικός κώδικας σημαίνει περισσότερη φυλακή για όσους δεν επιβιώνουν με συμβατικό τρόπο, για περιθωριοποιημένους πληθυσμούς (Ρομά και μετανάστριες), για όσα αγωνίζονται και αντιστέκονται στη βαρβαρότητα της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Οι νομικές ρυθμίσεις για την ενδοοικογενειακή βία στη πραγματικότητα είναι ακόμη μια κοιτίδα προστασίας του θεσμού της οικογένειας τελικά, και όχι των επιζώντων ατόμων.

Διεθνιστική αλληλεγγύη

Κι ενώ το ελληνικό κράτος προσπαθεί να πλασάρει αυτη τη φιλοφεμινιστική και προοδευτική βιτρίνα προκειμένου να μας κατευνάσει και να μας πείσει για τους αγαθούς σκοπούς του, παράλληλα διεξάγει πόλεμο στο εξωτερικό του και συμμετέχει ενεργά στους διακρατικούς ανταγωνισμούς. Και σε όλα αυτά απαιτεί και τη δική μας συμμετοχή και συναίνεση. Λες και δε ξερουμε οτι εμπλοκή σε ενα πόλεμο σημαίνει τον εκτοπισμό μας ή περαιτέρω πειθάρχηση και εξόντωση των εσωτερικών εχθρών, χαμηλότερη ποιότητα ζωής, περαιτέρω στρατιωτικοποίηση κι αστυνομοκρατια. Δε θα γίνουμε κρέας για οβίδες, δε θα πολεμήσουμε για τα συμφέροντα κανενός κράτους. Οσο πιο νωρίς το αντιληφθούμε κι αυτοοργανωθούμε τόσο πιο προετοιμασμένα θα είμαστε για την επόμενη εθνική κρίση που δεν είναι άλλη απο την καπιταλιστική. Για αυτό και εμείς κοιτάμε τα δικά μας συμφέροντα, αυτα του ανώμαλου πολυεθνικού προλεταριάτου. Τασσόμαστε με τις αντιστεκόμενες, με τους εκτοπισμένους, με τα κολασμένα και τα ανώμαλα αυτης της γης. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε παλαιστίνιο/α που αντιστέκεται με κάθε μέσο που διαθέτει, από τα μικρά παιδιά που πετάνε πέτρες στο τείχος και κάθε άτομο που βάζει το σωμα του ανάχωμα στον αφανισμό, που ζει καθημερινα με το φοβο του βομβαρδισμου ή του διωγμου του. Μη ξεχνάμε ότι και στην ελλαδα έχουν γίνει απεργίες πείνας έγκλειστων μετανασ(τρι)ών εις ενδειξη αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη ή και για αναστολή ποινής απέλασης λογω συμμετοχής σε δράσεις υπερ της Παλαιστίνης. Επίσης, καθ’ολη τη διάρκεια του γενοκτονικού πολέμου έχει ξεσπάσει ενα ευρυτερο διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης και καταλήψεων υπερ της Παλαιστίνης σε ολο τον κοσμο το οποίο οφείλουμε και να ακολουθήσουμε.Να σταθούμε στο πλευρό του παλαιστινιακού πληθυσμού και να προσπαθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυα και να δίνουμε ορατότητα στην φρικαλέα εξόντωση τους, αποβάλλοντας κάθε παραπλανητικό δικαιολογητικό μανδύα από αυτό που συμβαίνει.Μη σιωπούμε σε μια γενοκτονία. Να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή της ελλαδας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΡΟΖ ΑΤΖΕΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΠΛΥΝΕΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα

Σχετικά με την τρανσφοβική επίθεση στην αθήνα πριν λίγες μέρες

Πριν λιγες μερες συνεβη μια τρανσφοβικη επιθεση στο κεντρο της αθηνας από οδηγό ταξί προς μια επιβαίνουσα και τον φιλο της όταν αντιλήφθηκε ότι αυτή ηταν τρανς.Ο οδηγός τούς κατέβασε κι άρχισε να τούς χτυπάει με αποτέλεσμα να τους τραυματίσει και μάλιστα η γυναίκα να χρειαστεί νοσηλεία και χειρουργική αποκατάσταση.Τετοια περιστατικά ερχονται να μας επιβεβαιωσουν τη σκληρη και βιαιη πραγματικοτητα.Αν εισαι τρανς η ζωη σου απειλείται καθημερινά και μια απλή έξοδος μπορεί να μετατραπεί σε αγωνας για επιβιωση.Η βια κι η βαρβαροτητα με την οποια αντιμετωπιζονται στην καθημερινοτητα τους τα τρανς ατομα είναι ασύλληπτη, από τον καθημερινό οχετό, τις δυσκολίες αναγνώρισης φύλου στα νομικά έγγραφα και κατά συνέπεια τον αποκλεισμό από βασικά κοινωνικά αγαθά μέχρι τα πογκρόμ και τις δολοφονικές τρανσφοβικές επιθέσεις μας κανουν να αντιληφθούμε πως μια τρανς ζωη είναι διαρκώς υποτιμημένη,κατατρεγμένη και περιττεύει στα στενά ομοτρανσφοβικα-πατριαρχικά όρια που είναι δομημένος ο ελληνικός εθνοκορμός.Οσο για αυτους που θα σχολιάσουν πως ο οδηγός εν προκειμένω ηταν μετανάστης έχουμε να πουμε οτι η πατριαρχία δε κοιτάει συνορα κι έθνη και πως η ελληνικότητα χτίζεται και με την πατριαρχική συγκρότηση της κοινωνίας .Οταν ο ανδρας προστάτης που ερχεται να διαφυλλάξει από περιθωριακά στοιχεία το εθνικό σώμα θεωρείται πρότυπο και όταν η αρρενωπότητα ταυτίζεται με τη ματσίλα ,τη βία και τον έλεγχο πάνω στα σώματά μας τότε η πατριαρχική βία θεωρείται κανονικοποιημένη κι επιβεβλημένη για οποιοδήποτε θελει να ενταχθεί στον εθνοκορμό ανεξαρτήτου φυλετικής καταγωγής.

Αλληλεγγύη και δύναμη- σύντομη ανάρρωση στην επιζώσα τρανσφοβικής επίθεσης.

Να δομήσουμε σχέσεις και δίκτυα αλληλοστήριξης κι αλληλεγγύης

ΚΑΜΙΑ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Καμία ρατσιστική δολοφονία αναπάντητη

Όλοι-ες-α στην πορεία στην Καμάρα στις 19:00 στις 01-10

Στις 21-09 ο 38χρονος Πακιστανός Μοχάμεντ Καμράν δολοφονείται από μπάτσους στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα, έπειτα από άγριο ξυλοδαρμό. Επί μέρες αγνοούνταν και η δολοφονία αυτή γνωστοποιήθηκε λόγω της αναζήτησής του από την οικογένεια του. Οι αρχές από την πρώτη στιγμή προσπάθησαν να συγκαλύψουν και να αποδώσουν τον θανατό του σε φυσικά αίτια. Γνωρίζουμε πολύ καλά τί σημαίνει να είσαι μετανάστης στην Ελλάδα κι ειδικά κρατούμενος σε ατ και να αυτοκτονείς ή να πεθαίνεις από «φυσικά αίτια». Οι ξυλοδαρμοί μέχρι θανάτου, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες στα σύνορα, οι επαναπροωθήσεις και οι εμβολισμοί σκαφών που αποκαλούνται ναυμαχίες είναι μερικές μόνο από τις πρακτικές του κράτους στον πόλεμο εναντίον των μεταναστριών, ο οποίος είναι άλλωστε δομικό στοιχείο για τη συγκρότησή του. Αν είσαι μετανάστης, ακόμα κι αν καταφέρεις να περάσεις τα σύνορα χωρίς να βρεθείς σε φυλακή ή σε κάποιο καμπ, θα έρχεσαι αντιμέτωπος με άθλιες συνθήκες διαβίωσης και σε καθημερινό επίπεδο. Μια ζωή εγκληματοποιημένη, περιθωριοποιημένη, μια ζωή που παλεύεις για την επιβίωση. Από την αορατοποίηση στο κοινωνικό πεδίο, τη σφοδρή υποτίμηση της εργασίας μέχρι τον καθημερινό ρατσιστικό οχετό της ελληνικής κοινωνίας, αντιλαμβανόμαστε ότι οι μετανάστριες θα αποτελούν τα κολασμένα και εκτοπισμένες αυτής της γης.

Να παλέψουμε ώστε να γκρεμίσουμε τα επιβεβλημένα κοινωνικά σύνορα/τείχη και να δημιουργήσουμε κοινότητες που βασίζονται στην ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη. Μέχρι να μας ενώνει η ζωή και όχι ο θάνατος!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΟΡΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

Πορεία Καμάρα Τρίτη 01/10 στις 19:00

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία ενάντια στην κρατική δολοφονία του Μ.Καμράν

Μαρμάγκα, αντιατριαρχική ομάδα

Πορεία για τη Ζάκι /Zackie oh

Η Ζάκι ζει τσακίστε τους ναζί
Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία της Ζάκι βλέπουμε πως ο στιγματισμός και το κυνήγι του περιθωρίου από κράτος και φασίστες δεν έχει τελειωμό. Η ομοτρανσφοβική επίθεση στην Αριστοτέλους τον περασμένο Μάρτη, η εκδίωξη των μικροπωλητών στη λαϊκή της Ξηροκρήνης από δημοτικόμπατσους, οι τραμπουκισμοί σε βάρος αντιφασιστριών είναι λίγα από τα τρανταχτά παραδείγματα που μας έρχονται στο νου. Άλλωστε, δεν έχουμε ξεχάσει (κι ούτε πρόκειται να ξεχάσουμε) τι συνέβη στην Ομόνοια τον Σεπτέμβρη του ’18 και το τί ακολούθησε από ΜΜΕ και δικαστικούς σε βάρος της Ζάκι και σε βάρος μας.

Στην Ομόνοια κι αν έγινε ληστεία…
Δύο αφεντικά, ο κοσμηματοπώλης Δημόπουλος και ο κτηματομεσίτης Χορταριάς, με τον δεύτερο να αποτελεί γνωστό φασιστοειδές μέλος του «Πατριωτικού Μετώπου», μαζί με μπάτσους της ομάδας διας, στο πλαίσιο επιβολής του δόγματος νόμου και τάξης, δολοφόνησαν τον Ζακ για την προστασία της ιδιοκτησίας και της υποτιθεμένης τιμής-κύρους τους. Το λιντσάρισμα αυτό αποτέλεσε απλά ένα θέαμα για τους περαστικούς που κοιτούσαν ανενόχλητοι και βιντεοσκοπούσαν το ξυλοδαρμό ενός αβοήθητου ατόμου μέχρι θανάτου. Τα γεγονότα αυτά ήρθαν να μας υπενθυμίσουν την ωμότητα του κράτους και του (μικρομεσαίου εν προκειμένω) κεφαλαίου. Μας έδωσαν να καταλάβουμε για άλλη μια φορά πως οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι αυτάξιες αλλά ότι αξιολογούνται βάσει χαρακτηριστικών τα οποία ορίζονται από τα πάνω-την εκάστοτε αστική τάξη και το κράτος. Επίσης, επιβεβαιώθηκε μια ακόμα σκληρή πραγματικότητα, ότι τέτοιες δολοφονίες νομιμοποιούνται και κοινωνικά, κάτι που φάνηκε από την ετοιμότητα των ομοφοβικών και τοξικοφοβικών ατανακλαστικών του μέσου νοικοκυραίου που έσπευσαν να σπιλώσουν το όνομα της ζακι, να την αντιμετωπίζουν σαν καρικατούρα και να αναπαράγουν τον γνωστό οχετό των ρουφιανοκάναλων.
Μετά τη δολοφονία της ακολούθησε ένας ατελείωτος διασυρμός για αυτήν από τα ΜΜΕ, τα οποία βομβάρδιζαν την κοινωνία με ευτελιστικούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπο και το χαρακτήρα της. Συνέχισαν να την σκοτώνουν, να μειώνουν την αξία της ζωής της με κάθε καινούρια είδηση που έβγαινε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το poll στο κανάλι του γνωστού ακροδεξιού απατεωνίσκου Καρατζαφέρη με ερώτημα σχετικό του κατά πόσο άξιζε τη δολοφονία της, η Ζάκι. Για άλλη μια φορά βγήκε παγανιά το χαφιεδοτσούρμο βρίσκοντας ευκαιρία να αποτυπώσουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο τα φασιστικά αντανακλαστικά τους. Το μήνυμα που προσπαθούν μέχρι και σήμερα να μεταδώσουν συνοψίζεται σε αυτό που έγραφαν και τα τρικακια που πετάχτηκαν απο φασιστοειδή/εθνίκια λιγες μερες μετά τη δολοφονία της ζακι στο “πρεζάκια και γκέι δεν είστε αναγκαίοι”. Όντως για την ισχύουσα κοινωνική συγκρότηση οι ζωές των γκέι,των τρανς και τοξικοεξαρτημένων δεν μετράνε και θεωρούνται μιασματική απειλή που χρήζει ψυχιατρικής-φαρμακευτικής αντιμετώπισης ή ακόμα κι εξόντωσης. Το τρίπτυχο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” που μας θέλει (υπο)ταγμένα σε μία εθνική ενότητα και ομοιογένεια, συσπειρώνει σε κάθετες δομές την κοινωνία, γύρω από μια αυθαίρετη ιδέα που θεωρεί επικίνδυνο κάθε άνθρωπο που ξεφεύγει από τις εκάστοτε κοινωνικές νόρμες.Η ιδέα αυτή, προωθείται και εφαρμόζεται στο καθημερινό πεδίο ζωής, από τα πιο χρήσιμα εργαλεία του κράτους, τους φασίστες, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό από τον πραγματικό εχθρό, το κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία που καθιστούν τις ζωές μας εκμεταλλεύσιμες.Η χιλιοπαιγμένη προβολή της στιγμής του θανάτου του χρησιμοποιείται ώς μέσο εκφοβισμού για όσα αποκλίνουν απο την ετεροκανονικότητα γιατί θα τους συμβεί το ίδιο, σε μία ακόμη προσπάθεια κοινωνικού ελέγχου. Παράλληλα, χρησιμοποιείται καθησυχαστικά για τη συνείδηση του μέσου νοικοκυραίου πως επειδή εμπίπτει στην κανονικότητα του καπιταλισμού και της εθνοπατριαρχίας, είναι δηλαδή φιλήσυχος πολίτης, δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται για τη ζωούλα του. Κάτι που αποδεδειγμένα δεν ισχύει καθόλου στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό γιατί το κέρδος μπαίνει πάνω από την ζωή των από τα κάτω κι αυτό συνεχώς επιβεβαιώνεται ποικιλότροπα (βλ. νόμους για φορολογητέο εισόδημα, κρατικές δολοφονίες, γυναικοκτονίες κλπ)

Τι δουλειά είχε στην Ομόνοια;
Η προστασία της ιδιοκτησίας δεν ήταν η πρώτη φορά που είδαμε να εξιλεώνει τέτοιες μορφές βίας. Κάθε πτυχή των ζωών μας μετατρέπεται σε προϊόν προς εκμετάλλευση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Η εργατική μας δύναμη ανήκει σε κάποια αφεντικά στον καπιταλισμό, οι ζωές των θηλυκοτήτων στην (ετερο)πατριαρχία ανήκουν σε κάποιο πατέρα-σύζυγο-αδερφό, ενώ τα ζώα και η φύση ανήκουν σε εταιρείες κολοσσούς. Στα ίδια πλαίσια, ο δημόσιος χώρος (πλατείες, γειτονιές, δρόμος) ανήκει στο δημόσιο-κράτος και μετατρέπεται σε ένα πλήρως ελέγξιμο πεδίο με μόνιμη επιτήρηση. Έτσι, κι η πολυεθνική Ομόνοια δεν αποτελεί εξαίρεση. Η στοχευμένη εγκληματοποίησή της έρχεται να εξυπηρετήσει τους κρατικούς σχεδιασμούς σε πολλαπλά επίπεδα. Η οργανωμένη γκετοποίηση μιας περιοχής οριοθετεί και περιθωριοποιεί κοινωνικές ομάδες καθιστώντας πιο εύκολο τον έλεγχό τους, ενώ παράλληλα το κράτος καταφέρνει έτσι να ρυθμίζει τη ροή του μαύρου κεφαλαίου. Η Ομόνοια παρουσιάζεται ως μία επικίνδυνη γειτονιά που βρίθει εγκληματικότητας από τα μίντια και την ελληνική πολιτική σκηνή δίνοντας αφορμή σε μικροαστούς, σε φασίστες και εντολές σε μπάτσους να πραγματώσουν την καθοδηγούμενη βία τους (πογκρόμ σε μεταναστά και κακοποιήσεις στο ΑΤ της περιοχής). Εκεί οι μπάτσοι, που έχουν τον πλήρη έλεγχο και την εξουσία, βρίσκουν ευκαιρία να βασανίζουν και να βιάζουν. Έτσι έγινε και πριν 2 χρόνια, τον Οκτώβρη του 22′ που 2 σκουπίδια της ομάδας Δίας κάλεσαν μια θηλυκότητα, για να την «ξεναγήσουν στο χώρο» και την κακοποίησαν σεξουαλικά.

Περί ΣΜΝ κι άλλων δαιμονίων
Η Zackie oh ήταν ανοικτά οροθετικός. Μιλούσε για τον ιό σε μια προσπάθεια αποδαιμονοποίησής του, καθώς και ενημέρωσης για αυτόν. Το κράτος σε συνεργασία με τα σαπιοκάναλα ανά περιόδους αναδεικνύουν τα κουίρ άτομα, τους μετανάστες, τα σεξεργατά και τις τοξικοεαρτημένες ως αυτά που διασπείρουν τον ιό με αποτέλεσμα τον περαιτέρω στιγματισμό αυτών των κοινωνικών ομάδων. Με το πρόσχημα ότι αποτελούν υγειονομική βόμβα,το κράτος τους περιθωριοποιεί ή τους απομακρύνει από τα αστικά κέντρα. Τέτοιες θανατοπολιτικές δικαιολογούνται και πολλές φορές επικροτούνται από την κοινωνία, καθώς διασπείρεται ο φόβος της υγειονομικής απειλής που πραγματώνεται στα πρόσωπα των εκάστοτε αποδιοπομπαίων τράγων. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος έπραξε κατά αυτόν τον τρόπο. Δε ξεχνάμε το κυνήγι των Αλβανών μεταναστών τη δεκαετία του ’90 βάσει της διάδοσης των ΣΜΝ. Το κυνήγι που δέχθηκαν οι εξαθλιωμένοι αλβανοί μετανάστες εκείνης της δεκαετίας ηταν και κατι που προετοιμαζοταν απο το ελληνικο κρατος, καθώς υπήρχε ένας ετοιμος ελληνικός όχλος που είχε ήδη ακονίσει τα εθνικά φασιστικά αντανακλαστικά του που φτάναν ακόμα και σε σημείο πραγματοποίησης πογκρόμ. Οι μετανάστες, οι ρομά, οι σεξεργάτριες,καθώς κι όποια άλλη υποτιμημένη ομάδα αποτελεί εθνική απειλή ταυτόχρονα δαιμονοποιείται και ως υγειονομικη απειλή που θα μολύνει το υγιές κοινωνικό σώμα. Στο πλαίσιο της εθνικής εξυγίανσης έχουν στηθεί τα μεγαλύτερα πογκρόμ και οι πιο απάνθρωπες τακτικές ελέγχου κοινωνικών ομάδων/πληθυσμών. Δε ξεχνάμε στα πιο πρόσφατα παραδείγματα και την καλοστημένη προεκλογική επιχείρηση του Λοβέρδου (τότε υπουργού υγείας) στην Ομόνοια το 2012. Τα ΜΜΕ σε πλήρη σύμπλευση με την κρατική αφήγηση ξεκίνησαν τη διαπόμπευση των οροθετικών μεταναστριών/χρηστριών/ σεξεργατριών στην Ομόνοια με το να βγαίνουν στη φόρα τα στοιχεία κι οι φωτογραφίες τους και να ακολουθεί ο γνωστός οχετός περί υγειονομικής βόμβας και περί απειλής για τους τίμιους κατά τα άλλα έλληνες οικογενειάρχες.

Λίγα λόγια για το τώρα…
Τον περασμένο Ιούλιο ολοκληρώθηκε το εφετείο. Οι δολοφόνοι του Ζακ με τη δικαιολογία του “πρότερου σύννομου βίου”, καθώς και την “ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος ως ώθηση των πράξεών τους”, έπεσαν στα μαλακά. Η ροή της καθημερινότητας συνεχίζεται ανενόχλητη πλέον αφού η απειλή εξοντώθηκε και οι ιερές αξίες αυτής της κοινωνίας διαφυλαχθηκαν(!)
Η δολοφονία της ζακι δεν ήταν για εμάς απλά μια στιγμή μέσα στο συνεχές της πατριαρχικής βιας, ούτε μια στιγμή που πέρασε και οι βασανιστές της επέστρεψαν στην κανονικότητα. Η ζακι δολοφονήθηκε γιατί δεν χωρούσε στα στενά όρια που μας επιτρέπει να υπάρχουμε η κυριαρχία. Ήταν κουηρ, οροθετικός, τοξικοεξαρτημένος και ακτιβίστρια. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του θεωρήθηκαν νοσηρά για τον εθνικό κορμό. Η δράση της ως drag queen ήταν ανάχωμα στην εθνοπατριαρχία, και στα δίπολα που αυτή επιτάσσει. Έτσι, αυτόματα οι δολοφόνοι της οπλίστηκαν αναλαμβάνοντας τον ρόλο των ανδρών-προστατών της ιδιοκτησίας, της αγίας ελληνικής οικογένειας και του έθνους. Εμείς αγωνιζόμαστε για να διατηρήσουμε στη συλλογική μας μνήμη αυτές που δεν είναι πια μαζί μας, τη Ζάκι, την Αna Ivankova,τη Δημήτρη, αλλά κυρίως για να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα κι ενδυνάμωσης με αυτές που είναι κοντά μας. Στη βία της εθνοπατριαρχίας πρέπει να απαντάμε συλλογικά. Στιγμές συλλογικής γιορτής κι απελευθέρωσης όπως συνέβη στην απάντηση της ομοτρανσφοβικής-φασιστικής επίθεσης τον Μάρτιο στην Αριστοτέλους μόνο ανυψωτικά δρουν για το ηθικό μας. Παλεύουμε για αυτές που στέκονται απέναντι στην βαρβαρότητα που μας επιβάλλεται ως όρος ζωής, απέναντι στην εκμετάλλευση της ύπαρξής μας, για όλα τα καταπιεσμένα, τα ανώμαλα, τους περιθωριοποιημένους, τις επιζώσες. Απερίφραστα δίπλα σε αυτές που το κράτος, ο άντρας τους, οι οικογένειες τους, τις θέλαν νεκρές μια ζωή, φοβισμένα, έγκλειστες και σε πείσμα τους, παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους και για μια αξιοπρεπή ζωή. Γιατί αγώνας είναι να είσαι τρανς σε αυτή την κοινωνία που η υπαρξή σου και μόνο στο δημόσιο χώρο προκαλεί αφορμή για τραμπουκισμούς και πογκρόμ. Μεχρι να μη χρειάζεται να αποδεικνύουμε συνεχώς τα αυτονόητα, να κυκλοφορούμε ελεύθερα όπως γουστάρουμε, να δηλώνουμε περήφανα η ντροπή όλων των ψευτοίδανικών του έθνους.

ΟΛΑ-ΕΣ-ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΖΑΚ ΣΤΙΣ 21-09 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΓΚΕΙ, ΤΡΑΝΣ, ΛΕΣΒΙΕΣ, ΙΕΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΑ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ Η ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ – ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΛΙΣΕ Η ΤΟΞΙΚΟΦΟΒΙΑ
ΑΔΕΡΦΕΣ, ΠΡΕΖΑΚΙΑ, ΤΡΑΝΣ, ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ – ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΘΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΟΡΤΗ
ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ Η ΖΑΚΙ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙ
Μαρμάγκα,αντιπατριαρχική ομάδα

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΝΕΑΠΟΛΗ

Στις 6/09 ομάδα περίπου 15 φασιστών επιτίθονται έπειτα από συναυλία στη Νεάπολη σε παρέα 6 ατόμων λόγω του ότι έφεραν αντιφασιστικά διακριτικά. Στις δυτικές περιοχές της Θεσσαλονίκης όντως το τελευταίο διάστημα βλέπουμε φασιστικά μορφώματα να πιάνουν όλο και περισσότερο δημόσιο χώρο. Η άνοδος αυτή δεν έρχεται ξέχωρη από την πολιτική σκηνή, αλλά αντανακλά και μια άνοδο του φασισμού και της ακροδεξιάς στον ελλαδικό χώρο γενικότερα.
Ανά περιόδους βλέπουμε φασίστες να κάνουν επιθέσεις σε αγωνιζόμενο κοσμο, καταλήψεις, μετανάστριες, σεξεργάτριες, κουήρ άτομα, σε ό,τι δεν συμμορφώνεται στο “ιερό τρίπτυχο” πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Οι κρατικές πολιτικές που χτίζονται σε βάθος χρόνου δεν θα μπορούσαν να εντείνουν την υποτίμηση των ζωών μας χωρίς την βοήθεια των φασιστών και τον κοινώνικο κανιβαλισμό. Οι φασίστες έρχονται να εφαρμόσουν στο μικροεπίπεδο, στα πλαίσια της καθημερινής ζωής, τους κρατικούς σχεδιασμούς για εθνική συνοχή,τυφλή υποταγή και υπακοή σε κάθε σχέση εξουσίας, διαχείριση μειονοτήτων, μεταναστών και κουήρ. Κατεύθυνση πλήρως εναρμονισμένη με τις πολιτικές του κράτους.
Το κράτος θρέφει και συντηρεί τα φασιστικά μορφώματα με τα οποία έχει σχέση αλληλεξάρτησης. Αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο που θα καταστείλει και θα εξοντώσει τους πληθυσμούς που περισσεύουν και που το κράτος θέλει διακαώς να ελέγξει. Ο πόλεμος κατά των μεταναστριών, ο ρατσισμός, ο αντιτσιγγανισμός, η ομοφοβία είναι διάχυτα στην ελληνική κοινωνία, συντηρούν τον φασισμό και προλειαίνουν το έδαφος για φασιστικές επιθέσεις σε περιόδους κρίσης. Η συσπείρωση γύρω από κάθετες δομές που συγκροτούνται γύρω απο την ιδέα της εθνικής ενότητας και στοχεύουν στον πόλεμο ενάντια στον εσωτερικό είτε εξωτερικό εχθρό απορποσανατολίζουν από τον πραγματικό εχθρό, το κράτος. Ταυτόχρονα, συσκοτίζουν την ευθύνη κράτους και καπιταλισμού στη φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης αποδίδοντας πολύ βολικά το φταίξιμο σε πληθυσμούς που είναι σκληρά εκμεταλλευόμενοι στην τοπική κοινωνία, σε μια προσπάθεια διαίρεσης του προλεταριάτου.
Ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό, προτασσουμε την αλληλεγγύη και δημιουργούμε κοινότητες αγώνα μεταξύ των καταπιεσμένων.Καμία φασιστική, ομοτρανσφοβική,ρατσιστική επιθεση να μη μένει αναπάντητη.Οι γειτονιές αποτελούν πεδίο συγκρούσεων τάξης, φύλου, φυλής και οι σιωπές, οι υποχωρήσεις και αντίστοιχα οι συλλογικές μας αντιστάσεις καθορίζουν τον τρόπο που ζούμε. Γι΄ αυτό και οι απαντήσεις που δίνουμε πρέπει να είναι συλλογικές μαχητικές και με διάρκεια μέχρι να έχουν οι αγώνες μας την πολυμορφία της ζωής μας.Ανυποχώρητοι κι αδιαμεσολάβητοι αγώνες για να τσακίσουμε κάθε παρακλάδι του φασισμού στις γειτονιές μας, στις σχολές, στη δουλειά μας, στις πλατείες και σε κάθε κοινωνικό πεδίο που υπάρχουμε.

Ούτε στη Νεάπολη, ούτε πουθενά τσασκιστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά

Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα