Η Ζάκι ζει τσακίστε τους ναζί
Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία της Ζάκι βλέπουμε πως ο στιγματισμός και το κυνήγι του περιθωρίου από κράτος και φασίστες δεν έχει τελειωμό. Η ομοτρανσφοβική επίθεση στην Αριστοτέλους τον περασμένο Μάρτη, η εκδίωξη των μικροπωλητών στη λαϊκή της Ξηροκρήνης από δημοτικόμπατσους, οι τραμπουκισμοί σε βάρος αντιφασιστριών είναι λίγα από τα τρανταχτά παραδείγματα που μας έρχονται στο νου. Άλλωστε, δεν έχουμε ξεχάσει (κι ούτε πρόκειται να ξεχάσουμε) τι συνέβη στην Ομόνοια τον Σεπτέμβρη του ’18 και το τί ακολούθησε από ΜΜΕ και δικαστικούς σε βάρος της Ζάκι και σε βάρος μας.
Στην Ομόνοια κι αν έγινε ληστεία…
Δύο αφεντικά, ο κοσμηματοπώλης Δημόπουλος και ο κτηματομεσίτης Χορταριάς, με τον δεύτερο να αποτελεί γνωστό φασιστοειδές μέλος του «Πατριωτικού Μετώπου», μαζί με μπάτσους της ομάδας διας, στο πλαίσιο επιβολής του δόγματος νόμου και τάξης, δολοφόνησαν τον Ζακ για την προστασία της ιδιοκτησίας και της υποτιθεμένης τιμής-κύρους τους. Το λιντσάρισμα αυτό αποτέλεσε απλά ένα θέαμα για τους περαστικούς που κοιτούσαν ανενόχλητοι και βιντεοσκοπούσαν το ξυλοδαρμό ενός αβοήθητου ατόμου μέχρι θανάτου. Τα γεγονότα αυτά ήρθαν να μας υπενθυμίσουν την ωμότητα του κράτους και του (μικρομεσαίου εν προκειμένω) κεφαλαίου. Μας έδωσαν να καταλάβουμε για άλλη μια φορά πως οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι αυτάξιες αλλά ότι αξιολογούνται βάσει χαρακτηριστικών τα οποία ορίζονται από τα πάνω-την εκάστοτε αστική τάξη και το κράτος. Επίσης, επιβεβαιώθηκε μια ακόμα σκληρή πραγματικότητα, ότι τέτοιες δολοφονίες νομιμοποιούνται και κοινωνικά, κάτι που φάνηκε από την ετοιμότητα των ομοφοβικών και τοξικοφοβικών ατανακλαστικών του μέσου νοικοκυραίου που έσπευσαν να σπιλώσουν το όνομα της ζακι, να την αντιμετωπίζουν σαν καρικατούρα και να αναπαράγουν τον γνωστό οχετό των ρουφιανοκάναλων.
Μετά τη δολοφονία της ακολούθησε ένας ατελείωτος διασυρμός για αυτήν από τα ΜΜΕ, τα οποία βομβάρδιζαν την κοινωνία με ευτελιστικούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπο και το χαρακτήρα της. Συνέχισαν να την σκοτώνουν, να μειώνουν την αξία της ζωής της με κάθε καινούρια είδηση που έβγαινε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το poll στο κανάλι του γνωστού ακροδεξιού απατεωνίσκου Καρατζαφέρη με ερώτημα σχετικό του κατά πόσο άξιζε τη δολοφονία της, η Ζάκι. Για άλλη μια φορά βγήκε παγανιά το χαφιεδοτσούρμο βρίσκοντας ευκαιρία να αποτυπώσουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο τα φασιστικά αντανακλαστικά τους. Το μήνυμα που προσπαθούν μέχρι και σήμερα να μεταδώσουν συνοψίζεται σε αυτό που έγραφαν και τα τρικακια που πετάχτηκαν απο φασιστοειδή/εθνίκια λιγες μερες μετά τη δολοφονία της ζακι στο “πρεζάκια και γκέι δεν είστε αναγκαίοι”. Όντως για την ισχύουσα κοινωνική συγκρότηση οι ζωές των γκέι,των τρανς και τοξικοεξαρτημένων δεν μετράνε και θεωρούνται μιασματική απειλή που χρήζει ψυχιατρικής-φαρμακευτικής αντιμετώπισης ή ακόμα κι εξόντωσης. Το τρίπτυχο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” που μας θέλει (υπο)ταγμένα σε μία εθνική ενότητα και ομοιογένεια, συσπειρώνει σε κάθετες δομές την κοινωνία, γύρω από μια αυθαίρετη ιδέα που θεωρεί επικίνδυνο κάθε άνθρωπο που ξεφεύγει από τις εκάστοτε κοινωνικές νόρμες.Η ιδέα αυτή, προωθείται και εφαρμόζεται στο καθημερινό πεδίο ζωής, από τα πιο χρήσιμα εργαλεία του κράτους, τους φασίστες, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό από τον πραγματικό εχθρό, το κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία που καθιστούν τις ζωές μας εκμεταλλεύσιμες.Η χιλιοπαιγμένη προβολή της στιγμής του θανάτου του χρησιμοποιείται ώς μέσο εκφοβισμού για όσα αποκλίνουν απο την ετεροκανονικότητα γιατί θα τους συμβεί το ίδιο, σε μία ακόμη προσπάθεια κοινωνικού ελέγχου. Παράλληλα, χρησιμοποιείται καθησυχαστικά για τη συνείδηση του μέσου νοικοκυραίου πως επειδή εμπίπτει στην κανονικότητα του καπιταλισμού και της εθνοπατριαρχίας, είναι δηλαδή φιλήσυχος πολίτης, δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται για τη ζωούλα του. Κάτι που αποδεδειγμένα δεν ισχύει καθόλου στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό γιατί το κέρδος μπαίνει πάνω από την ζωή των από τα κάτω κι αυτό συνεχώς επιβεβαιώνεται ποικιλότροπα (βλ. νόμους για φορολογητέο εισόδημα, κρατικές δολοφονίες, γυναικοκτονίες κλπ)
Τι δουλειά είχε στην Ομόνοια;
Η προστασία της ιδιοκτησίας δεν ήταν η πρώτη φορά που είδαμε να εξιλεώνει τέτοιες μορφές βίας. Κάθε πτυχή των ζωών μας μετατρέπεται σε προϊόν προς εκμετάλλευση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Η εργατική μας δύναμη ανήκει σε κάποια αφεντικά στον καπιταλισμό, οι ζωές των θηλυκοτήτων στην (ετερο)πατριαρχία ανήκουν σε κάποιο πατέρα-σύζυγο-αδερφό, ενώ τα ζώα και η φύση ανήκουν σε εταιρείες κολοσσούς. Στα ίδια πλαίσια, ο δημόσιος χώρος (πλατείες, γειτονιές, δρόμος) ανήκει στο δημόσιο-κράτος και μετατρέπεται σε ένα πλήρως ελέγξιμο πεδίο με μόνιμη επιτήρηση. Έτσι, κι η πολυεθνική Ομόνοια δεν αποτελεί εξαίρεση. Η στοχευμένη εγκληματοποίησή της έρχεται να εξυπηρετήσει τους κρατικούς σχεδιασμούς σε πολλαπλά επίπεδα. Η οργανωμένη γκετοποίηση μιας περιοχής οριοθετεί και περιθωριοποιεί κοινωνικές ομάδες καθιστώντας πιο εύκολο τον έλεγχό τους, ενώ παράλληλα το κράτος καταφέρνει έτσι να ρυθμίζει τη ροή του μαύρου κεφαλαίου. Η Ομόνοια παρουσιάζεται ως μία επικίνδυνη γειτονιά που βρίθει εγκληματικότητας από τα μίντια και την ελληνική πολιτική σκηνή δίνοντας αφορμή σε μικροαστούς, σε φασίστες και εντολές σε μπάτσους να πραγματώσουν την καθοδηγούμενη βία τους (πογκρόμ σε μεταναστά και κακοποιήσεις στο ΑΤ της περιοχής). Εκεί οι μπάτσοι, που έχουν τον πλήρη έλεγχο και την εξουσία, βρίσκουν ευκαιρία να βασανίζουν και να βιάζουν. Έτσι έγινε και πριν 2 χρόνια, τον Οκτώβρη του 22′ που 2 σκουπίδια της ομάδας Δίας κάλεσαν μια θηλυκότητα, για να την «ξεναγήσουν στο χώρο» και την κακοποίησαν σεξουαλικά.
Περί ΣΜΝ κι άλλων δαιμονίων
Η Zackie oh ήταν ανοικτά οροθετικός. Μιλούσε για τον ιό σε μια προσπάθεια αποδαιμονοποίησής του, καθώς και ενημέρωσης για αυτόν. Το κράτος σε συνεργασία με τα σαπιοκάναλα ανά περιόδους αναδεικνύουν τα κουίρ άτομα, τους μετανάστες, τα σεξεργατά και τις τοξικοεαρτημένες ως αυτά που διασπείρουν τον ιό με αποτέλεσμα τον περαιτέρω στιγματισμό αυτών των κοινωνικών ομάδων. Με το πρόσχημα ότι αποτελούν υγειονομική βόμβα,το κράτος τους περιθωριοποιεί ή τους απομακρύνει από τα αστικά κέντρα. Τέτοιες θανατοπολιτικές δικαιολογούνται και πολλές φορές επικροτούνται από την κοινωνία, καθώς διασπείρεται ο φόβος της υγειονομικής απειλής που πραγματώνεται στα πρόσωπα των εκάστοτε αποδιοπομπαίων τράγων. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος έπραξε κατά αυτόν τον τρόπο. Δε ξεχνάμε το κυνήγι των Αλβανών μεταναστών τη δεκαετία του ’90 βάσει της διάδοσης των ΣΜΝ. Το κυνήγι που δέχθηκαν οι εξαθλιωμένοι αλβανοί μετανάστες εκείνης της δεκαετίας ηταν και κατι που προετοιμαζοταν απο το ελληνικο κρατος, καθώς υπήρχε ένας ετοιμος ελληνικός όχλος που είχε ήδη ακονίσει τα εθνικά φασιστικά αντανακλαστικά του που φτάναν ακόμα και σε σημείο πραγματοποίησης πογκρόμ. Οι μετανάστες, οι ρομά, οι σεξεργάτριες,καθώς κι όποια άλλη υποτιμημένη ομάδα αποτελεί εθνική απειλή ταυτόχρονα δαιμονοποιείται και ως υγειονομικη απειλή που θα μολύνει το υγιές κοινωνικό σώμα. Στο πλαίσιο της εθνικής εξυγίανσης έχουν στηθεί τα μεγαλύτερα πογκρόμ και οι πιο απάνθρωπες τακτικές ελέγχου κοινωνικών ομάδων/πληθυσμών. Δε ξεχνάμε στα πιο πρόσφατα παραδείγματα και την καλοστημένη προεκλογική επιχείρηση του Λοβέρδου (τότε υπουργού υγείας) στην Ομόνοια το 2012. Τα ΜΜΕ σε πλήρη σύμπλευση με την κρατική αφήγηση ξεκίνησαν τη διαπόμπευση των οροθετικών μεταναστριών/χρηστριών/ σεξεργατριών στην Ομόνοια με το να βγαίνουν στη φόρα τα στοιχεία κι οι φωτογραφίες τους και να ακολουθεί ο γνωστός οχετός περί υγειονομικής βόμβας και περί απειλής για τους τίμιους κατά τα άλλα έλληνες οικογενειάρχες.
Λίγα λόγια για το τώρα…
Τον περασμένο Ιούλιο ολοκληρώθηκε το εφετείο. Οι δολοφόνοι του Ζακ με τη δικαιολογία του “πρότερου σύννομου βίου”, καθώς και την “ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος ως ώθηση των πράξεών τους”, έπεσαν στα μαλακά. Η ροή της καθημερινότητας συνεχίζεται ανενόχλητη πλέον αφού η απειλή εξοντώθηκε και οι ιερές αξίες αυτής της κοινωνίας διαφυλαχθηκαν(!)
Η δολοφονία της ζακι δεν ήταν για εμάς απλά μια στιγμή μέσα στο συνεχές της πατριαρχικής βιας, ούτε μια στιγμή που πέρασε και οι βασανιστές της επέστρεψαν στην κανονικότητα. Η ζακι δολοφονήθηκε γιατί δεν χωρούσε στα στενά όρια που μας επιτρέπει να υπάρχουμε η κυριαρχία. Ήταν κουηρ, οροθετικός, τοξικοεξαρτημένος και ακτιβίστρια. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του θεωρήθηκαν νοσηρά για τον εθνικό κορμό. Η δράση της ως drag queen ήταν ανάχωμα στην εθνοπατριαρχία, και στα δίπολα που αυτή επιτάσσει. Έτσι, αυτόματα οι δολοφόνοι της οπλίστηκαν αναλαμβάνοντας τον ρόλο των ανδρών-προστατών της ιδιοκτησίας, της αγίας ελληνικής οικογένειας και του έθνους. Εμείς αγωνιζόμαστε για να διατηρήσουμε στη συλλογική μας μνήμη αυτές που δεν είναι πια μαζί μας, τη Ζάκι, την Αna Ivankova,τη Δημήτρη, αλλά κυρίως για να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα κι ενδυνάμωσης με αυτές που είναι κοντά μας. Στη βία της εθνοπατριαρχίας πρέπει να απαντάμε συλλογικά. Στιγμές συλλογικής γιορτής κι απελευθέρωσης όπως συνέβη στην απάντηση της ομοτρανσφοβικής-φασιστικής επίθεσης τον Μάρτιο στην Αριστοτέλους μόνο ανυψωτικά δρουν για το ηθικό μας. Παλεύουμε για αυτές που στέκονται απέναντι στην βαρβαρότητα που μας επιβάλλεται ως όρος ζωής, απέναντι στην εκμετάλλευση της ύπαρξής μας, για όλα τα καταπιεσμένα, τα ανώμαλα, τους περιθωριοποιημένους, τις επιζώσες. Απερίφραστα δίπλα σε αυτές που το κράτος, ο άντρας τους, οι οικογένειες τους, τις θέλαν νεκρές μια ζωή, φοβισμένα, έγκλειστες και σε πείσμα τους, παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους και για μια αξιοπρεπή ζωή. Γιατί αγώνας είναι να είσαι τρανς σε αυτή την κοινωνία που η υπαρξή σου και μόνο στο δημόσιο χώρο προκαλεί αφορμή για τραμπουκισμούς και πογκρόμ. Μεχρι να μη χρειάζεται να αποδεικνύουμε συνεχώς τα αυτονόητα, να κυκλοφορούμε ελεύθερα όπως γουστάρουμε, να δηλώνουμε περήφανα η ντροπή όλων των ψευτοίδανικών του έθνους.
ΟΛΑ-ΕΣ-ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΖΑΚ ΣΤΙΣ 21-09 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΓΚΕΙ, ΤΡΑΝΣ, ΛΕΣΒΙΕΣ, ΙΕΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΑ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ Η ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ – ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΛΙΣΕ Η ΤΟΞΙΚΟΦΟΒΙΑ
ΑΔΕΡΦΕΣ, ΠΡΕΖΑΚΙΑ, ΤΡΑΝΣ, ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ – ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΘΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΟΡΤΗ
ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ Η ΖΑΚΙ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙ
Μαρμάγκα,αντιπατριαρχική ομάδα