Στις 22/10/2021, στο Πέραμα, ο 18χρονος ρομ Νίκος Σαμπάνης δολοφονείται από μπάτσο της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., αφού δέχθηκε 36 σφαίρες, έπειτα από καταδίωξη με την πρόφαση κλεμμένου αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν 3 ανήλικα άτομα.
Στις 5 Δεκέμβρη 2022, στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, ο 16χρονος ρομ Κώστας Φραγκούλης, έπειτα από καταδίωξη για 20€ βενζίνης πυροβολείται από μπάτσο της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και καταλήγει νεκρός στις 13/12 στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο όπου και νοσηλευόταν.
Πρόσφατα, στις 12/11/2023, στο Λεοντάρι Βοιωτίας γίνεται ξανά μια εν ψυχρώ δολοφονία. Ο 17χρονος ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος πυροβολείται από μπάτσο της ΟΠΚΕ έπειτα από καταδίωξη που ακολούθησε την άρνησή του να σταματήσει σε αστυνομικό έλεγχο.
Οι τρεις αυτές καταγεγραμμένες κρατικές δολοφονίες Ρομά που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια δεν είναι μεμονωμένα ή πρωτόγνωρα περιστατικά για το ελληνικό κράτος. Ο αντιτσιγγανισμός αποτελεί κύρια πτυχή του ρατσισμού στην ελληνική καθημερινότητα και συνιστά δομικό στοιχείο της συγκρότησης του ελληνικού έθνους κράτους. Ανέκαθεν για την ελληνική κοινωνία οι Ρομά θεωρούνταν ξένοι, επικίνδυνοι, εγκληματίες ή και μιασματικοί. Φορείς ασθενειών που δυνητικά θα μολύνουν το υγιές κοινωνικό σώμα κυριολεκτικά (βλέπε διαχείριση κόβιντ), αλλά και μεταφορικά, την εθνική καθαρότητα. Επιπλέον, βλέπουμε τα ρατσιστικά στερεότυπα να είναι έμφυλα διαχωρισμένα. Οι ρομά να θεωρούνται “άγριοι”, “σκληροί”, “ανεξέλεγκτοι”, οι τέλειοι θύτες “εγκλημάτων”, ενώ οι ρομνί να σεξουαλικοποιούνται ως “εξωτικά πλάσματα”, “πλανεύτρες”, “πονηρές”. Βασική παράμετρος του αντιτσιγγανικού μίσους που δέχονται αποτελεί η ταξική τους θέση. Η περιθωριοποίηση και η περιχαράκωσή τους σε απομονωμένους καταυλισμούς μακριά από τον κοινωνικό ιστό και το μητροπολιτικό πεδίο, ικανοποιεί το τόσο αναγκαίο αίσθημα για ασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα εντείνει την αποξένωση και την εικόνα του επικίνδυνου διαφορετικού ή ακόμα και του κτήνους που μπορεί να έχει χτίσει ο κάθε νοικοκυραίος που ζει στον αποστειρωμένο μικρόκοσμό του.
Παράλληλα, στην ενίσχυση αυτής της εικόνας συμβάλλει και το μιντιακό ρατσιστικό παραλήρημα που φροντίζει πάντα να ενοχοποιεί τους ρομά και να αναδεικνύει στερεότυπα που έχουν ως στόχο να αποπροσανατολίσουν από την είδηση και να τους εγκληματοποιήσουν, ακόμα κι όταν βρίσκονται απο την πλευρά του θύματος. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της πτώσης μιας γέφυρας το καλοκαίρι που είχε ως αποτέλεσμα την καταπλάκωση δύο ατόμων με το ένα να είναι ρομ, ακούστηκε από δημοσιογραφους να κατηγορούν τον ίδιο τον ρομ επειδή βρισκόταν εκεί για να μαζέψει παλιοσίδερα. Αντίστοιχα, τα γνωστά αρδάκια προσπαθούσαν να μας παρουσιάσουν πως το έγκλημα στα Τέμπη προκλήθηκε από ρομά που μάζευαν σίδερα από τις ράγες.
Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, και την υπόθεση της 22χρονης ρομά Π.Α, στις 22/06/2016 στην Κόρινθο, η οποία αφού δέχθηκε, μαζί με τη φίλη της, σεξιστική επίθεση, λεκτική και σωματική, αμύνθηκε εναντίον του θύτη μαχαιρώνοντάς τον θανάσιμα. Τα άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε κατάφωρα ρατσιστικά δημοσιεύματα δεν χάνουν την ευκαιρία να υπογραμμίσουν ότι η 22χρονη είναι Ρομά, άστεγη, με διανοητικά προβλήματα, παρουσιάζοντάς την ως εξωκοινωνικό στοιχείο σε μια προσπάθεια να ανεβάσουν την υπόθεση θεαματικά και να την κάνουν εύπεπτη για το συντηρητικό ελληνικό ακροατήριο.
Κάθε κράτος προκειμένου να επιτύχει εθνική συνοχή κι ομοιογένεια χτίζει αφηγήματα γύρω από το δίπολο του εμείς και του ξένου, του “άλλου”, ώστε να δημιουργήσει κοινωνικούς διαχωρισμούς και να τραφεί μέσα από αυτούς. Έτσι, βλέπουμε μια οργανωμένη προσπάθεια πειθάρχησης, απομόνωσης και εξόντωσης όσων θεωρεί πληθυσμούς πλεονάζοντες που απειλούν τον εθνικό κορμό. Δολοφονεί και επαναπροωθεί μετανάστριες στα σύνορα, παρανομοποιεί τις μειονότητες στο εσωτερικό, κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες και τοξικοεξαρτημένα άτομα. Βλέπουμε μια διαρκή προσπάθεια εγκληματοποίησης όσων δεν εμπίπτουν στα εθνικά πρότυπα κι αυτό φάνηκε κι από το γεγονός πως με το πρόσχημα περιστατικών μικροπαραβατικότητας προσπαθούν να νομιμοποιήσουν δολοφονίες ρομά (όπως συνέβη και με τον ρομ Σαμπάνη) ή μεταναστών όπως αυτή του Σύριου Καλάφ Ασάντ στις 8/7/23, λίγο έξω από τη Λάρισα.
Είναι ξεκάθαρο πως όσα περισσεύουν στην κρατική-καπιταλιστική κανονικότητα θα είναι διαρκώς υποτιμημένα κι αναλώσιμα, με την ζωή τους να μην αξίζει ούτε 20€. Για το εκάστοτε ντόπιο κεφάλαιο θα αποτελούν φτηνά εργατικά χέρια που μπορεί να εκμεταλλεύεται και να ωθεί στην εξαθλίωση. Καταλήγουν, λοιπόν, να δουλεύουν σε παράνομες, υποτιμημένες εργασίες και οι ζωές τους να βρίσκονται σε ένα μόνιμο καθεστώς επιτήρησης, ανασφάλειας και αστυνόμευσης.
Βέβαια, οι στρατηγικές επιβολής του κάθε κράτους κι η νομιμοποίηση της βίας κατά των απείθαρχων πληθυσμών δεν έρχεται ξέχωρη από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην εκάστοτε περίοδο. Όταν εντείνεται και κυριαρχεί η κρατική εθνοπατριαρχική βία σε όλα τα πεδία, γίνεται αντιληπτή η άνοδος του κοινωνικού εκφασισμού. Έτσι, το καλοκαίρι στις πυρκαγιές του Έβρου, είδαμε να στοχοποιούνται και να εγκληματοποιούνται ως εμπρηστές οι μετανάστες και άμεσα ένας εθνικιστικός όχλος είτε από φασίστες είτε από παραστρατιωτικές γκρούπες μπορούσε να κάνει ανενόχλητος πογκρόμ σε μετανάστριες. Επίσης, τον Ιούλιο συνέβη άλλη μία δολοφονία, ενός πακιστανού εργάτη σε μια λαϊκή της Αθήνας λόγω φασιστικής επίθεσης που δέχτηκε από τρία παιδιά.
Άλλο ένα περιστατικό συνέβη πρόσφατα, λίγες μέρες μάλιστα μετά τη δολοφονία του ρομ Χ.Μιχαλόπουλου, στην περιοχή των Συκεών Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποιήθηκαν ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος οικογένειας Ρομά. Φασιστικοποιημένα άτομα της γειτονιάς θέλησαν να διώξουν την οικογένεια ρομά απο το σπίτι που ζούσαν καταληψιακά. Στόχος τους ήταν να καταστήσουν τον χώρο μη βιώσιμο πλημμυρίζοντάς τον και στήνοντας οδοφράγματα από σκουπίδια στην είσοδο.
Μέσα στη σαπίλα είδαμε όμως και περιπτώσεις όπου τα καταπιεσμένα κοινωνικά κομμάτια γεφύρωσαν το επιβεβλημένο χάσμα ανάμεσά τους και ενώθηκαν με έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη. Η οικογένεια Ρομά στις Συκιές δεν δέχθηκε μόνο βιαιότητα από τη τοπική κοινωνία, αλλά έλαβε και στήριξη από αλληλέγγυο κόσμο που τους παρείχε είδη πρώτης ανάγκης, κουβέρτες και ρούχα. Είδαμε σχολεία της περιοχής που δολοφονήθηκε ο 17χρονος Χρήστος να προχωρούν σε κατάληψη δείχνοντας την εναντίωσή τους στη ρατσιστική βαρβαρότητα. Είδαμε, επίσης, όταν το κράτος δολοφονεί ρομ άτομα, κοινότητες Ρομά να εξηγείρονται και να δημιουργούν πεδία σύγκρουσης και αντίστασης σε πολλά μέρη της χώρας.
Όλα αυτά μας δείχνουν πως οι προσπάθειες του καταπιεστικού-εξουσιαστικού συμπλέγματος να κατακερματίσει και να δημιουργήσει εχθρότητες ανάμεσα στα καταπιεσμένα της κοινωνικής βάσης θα πέφτουν στο κενό, όταν εμείς σπάμε τη σιωπή και την απάθεια, όταν αντιδρούμε και δημιουργούμε δίκτυα αλληλεγγύης.
ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΜΟΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ
ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ/ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 5/12, 18:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ
Στηρίζουμε το μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης ενάντια στην κρατική δολοφονία του 17χρονου ρομ Χρ.Μιχαλόπουλου
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
