Σχετικά με τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη/Free Palestine
Ένα χρόνο τώρα, παρακολουθούμε την ακατάπαυστη επίθεση και γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από το κράτος του Ισραήλ. Οι εναπομείναντες παλαιστίνιοι έπειτα από την εισβολή και το βομβαρδισμό στη Γάζα στις 7/10/23 και αυτόν στη Ράφα στις 7/5/24 εκτοπίστηκαν στο νότιο μέρος της Λωρίδας της Γάζας όπου ζούν σε συνθήκες πλήρους αποκλεισμού από τον υπόλοιπο κόσμο. Η πρόσβαση σε τρόφιμα, φάρμακα και νερό είναι μηδαμινή καθώς κάθε υδάτινη πηγή είναι μολυσμένη, οι τιμές των τροφίμων έχουν εκτοξευθεί και πλέον καθίσταται αδύνατη κι η πρόσβαση σε αυτά, αφού είναι καθημερινές οι επιθέσεις στα φορτηγά που τα μεταφέρουν. Καθε εναπομείναν καταφύγιο βομβαρδίζεται• απο καταυλισμούς μέχρι σχολεία και νοσοκομεία . Ο στόχος του Ισραήλ είναι ξεκάθαρος, η πλήρης στρατιωτική επιβολή κι ο ολικός εκτοπισμός κι αφανισμός Παλαιστινίων από τη Γάζα. Όλο αυτό έρχεται να συμπληρώσει το συνεχές των επιθέσεων,του ελέγχου και των εκδιωγμών που δέχονται οι Παλαιστίνιοι τα τελευταία τουλάχιστον 76 χρόνια έπειτα από τη Νάκμπα (σημασία λέξης: καταστροφή).
Τα κράτη βρίσκονται συνεχώς σε πόλεμο. Κάνουν πόλεμο στο εσωτερικό τους καταβάλλοντας προσπάθεια να καταστείλουν τα χειραφετικά κινήματα, πόλεμο στο προλεταριάτο διαλύοντας εργατικές κατοχυρωμένες διεκδικήσεις αιώνων, πόλεμο στους φτωχοδιάβολους κλείνοντας τους σε φυλακές, πόλεμο στα μεταναστά πυροβολώντας τα στον Έβρο και πνίγοντας τα στο Αιγαίο.
Ισραήλ: “Η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή”
Η «Δύση» (έτσι και η Ελλάδα) από γεννησιμιού της υπήρξε δομικά δολοφονική. Η ιστορία της σε όλες τις φάσεις διακρίνεται από επεκτατικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, περιθωριοποίηση όσων δεν κατάφερνε να εκμεταλλευτεί για το ντόπιο κεφάλαιο και καταστροφή της φύσης. Αυτή τη στιγμή αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι ποτέ δεν έπαυσε να είναι εγγενώς δολοφονική με τη στάση που διατηρεί υπέρ του κράτους του Ισραήλ και σε βάρος του παλαιστινιακού προλεταριάτου. Σημειωτέον, το ισραήλ εξακολουθεί να λαμβάνει υλική και πολεμική στήριξη, συνάμα διατηρεί εξέχουσα θέση σε παγκόσμιους οργανισμούς και οι μιντιακοί κολοσσοί προπαγανδίζουν πως βρίσκεται σε θέση «αμυνόμενου».
Η Δύση ακολουθεί μια συγκεκριμένη πολιτική που αποσκοπεί στην ωραιοποίηση των πολεμικών-γενοκτονικων της τακτικών. Αναθεώρησε το πάλαι ποτέ αφήγημα του διπόλου πολιτισμένων-βάρβαρων και το προσάρμοσε στα νεοφιλελεύθερα μέτρα και σταθμά. Ειδικότερα, παρουσιάζουν την αντίπερα όχθη ως επίγεια κόλαση για «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» όπως οι γυναίκες και τα queer άτομα. Εν προκειμένω, το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του χρησιμοποιούν τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς για να πλάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα όσον αφορά αυτή τη μερίδα κόσμου. Διατρανώνεται ότι στο Τελ Αβίβ γίνονται κάθε χρόνο εορτασμοί για το pride (παρόλο που ο ομοφυλος γάμος δεν είναι καν νόμιμος),το ότι έτσι γενικά και αόριστα «οι γυναίκες εκεί έχουν δικαιώματα» σε βαθμό που μέχρι και αυτές συμμετέχουν στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις! Από την άλλη, όσον αφορά τον παλαιστινιακό πληθυσμό, όλος αυτός ο κόσμος απανθρωποποιείται πλήρως. Η παλαιστινιακή αντίσταση παρουσιάζεται ως βάρβαρη και αδικαιολόγητη, οι Παλαιστίνιες ως εγκλωβισμένες σε μια «οπισθοδρομική» κουλτούρα και οι Παλαιστίνιοι ως φανατισμένοι ισλαμιστές που τις εγκλωβίζουν σε αυτή.
Ετσι σκιαγραφείται μια προοδευτική και φιλελεύθερη εικόνα για το Ισραήλ , που ταιριάζει με αυτή των «πολιτισμένων» δυτικών κρατών. Υποστηρίζεται ότι η γενοκτονία που διαπράττει είναι η άμυνα της “μονής δημοκρατίας στη μέση Ανατολή” απέναντι στα «απολίτιστα μιάσματα» που την απειλούν. Τα πραγματικά μιάσματα ειναι ο Ισραηλινός στρατός που πραγματοποιεί καθημερινα φρικαλέα βασανιστήρια σε αιχμαλώτους παλαιστίνιους, τα οποία αποσιωπούνται πλήρως. Ο IDF εχει απο τα πιο απάνθρωπα και σκληρά προγράμματα στράτευσης. Πρόσφατα έχουν δημοσιοποιηθεί καταγγελιες Παλαιστινίων που αναφέρουν εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης, με βασανιστήρια, εικονικές εκτελέσεις, βιασμούς, σεξουαλική κακοποίηση και στοιβαγμα πολλων φυλακισμένων σε μικρούς χώρους. Καίριο παράδειγμα που αποδεικνύει πως η γενοκτονική βία αποτελεί ακρογωνιαία λίθο του/ της ριζικής γενοκτονικής βίας του σιωνιστικού κράτους αποτελεί η γνωστοποίηση της τακτικής της σεξουαλικής κακοποίησης των Παλαιστίνιων αιχμαλώτων που βρίσκονται στα χέρια του και το τι ακολούθησε την γνωστοποίηση τους και η απόπειρα διερεύνησης τους. Συγκεριμένα ο ισραηλινός εθνικός κορμός (έντιμοι πολίτες όπως στρατιωτικά στελέχη, νοικοκυραίοι, πολιτικοί και ένα κάρο άλλοι ακροδεξιοί) «πήρε τον νόμο στα χέρια του»και επιτέθηκε στη βάση Σντε Τεϊμάν (όπου κατάφεραν να εισβάλουν) διαμαρτυρόμενοι/υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στο βιασμό των ισραηλινών στρατιωτών.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα δυτικά παραμύθια περί κοιτίδας της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού στην πραγματικότητα δημιουργούν αιματοβαμμένα σύνορα, αποκλεισμό, βασανιστήρια και εξόντωση πληθυσμών. Ο «παράδεισος στη Δύση» στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, τον θάνατο και τον πόλεμο σε πληθυσμούς στο εσωτερικό της, στα εξωτερικά της σύνορα και πέρα από αυτά. Χτίζεται πάνω σε πνιγμένους μετανάστες όπως στην Πύλο, όπου το ελληνικό λιμενικό δολοφόνησε 600 ανθρώπους στην επιχείρηση διωγμού τους.
Η εμπλοκή του ελληνικού κράτους
Το ελληνικό κράτος όπως και κάθε κράτος που θέλει να επιτύχει εθνική συνοχή κι ομοιογένεια χτίζει ενα ρατσιστικό αποπροσανατολιστικό ψευτοδίπολο του Εμείς και των Άλλων προκειμένου να δημιουργεί διαχωρισμούς και στη συνέχεια να τους χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει στα μάτια των πολιτών της τη βια που ασκει. Ακούμε συνεχώς ότι οι «μεσανατολίτες» είναι τρομοκράτες, ότι οι μετανάστες βιάζουν και ότι οι Ρομά είναι πονηροί κι αδίστακτοι. Έτσι, χτίζονται εθνικά αφηγήματα που έρχονται ώστε να νομιμοποιήσουν τη βία, την πειθάρχηση και την εξαθλίωση που δέχονται αυτοί οι πληθυσμοί. Όσες ζωές κρίνει το ελληνικό κράτος ότι περιττεύουν τις εξοντώνει ή προσπαθεί να τις εκμεταλλευτεί αλόγιστα. Οι επαναπροωθήσεις είναι καθημερινότητα, οι δολοφονίες των μεταναστριών στα σύνορα αόρατες.Όσα επιβιώνουν στέλνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (camps) με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χωρίζονται από τις οικογένειές τους, ζουν χωρίς χαρτιά, δουλεύουν σε εργασιακά κάτεργα καθώς αποτελούν τον ταξικό πάτο κι οποιαδήποτε μορφή αντίστασης εκ μέρους τους εγκυμονεί τον κίνδυνο της απέλασης. Κάθε κράτος προκειμένου να επεκτείνεται και να διατηρεί την ισχύ του στον γεωπολιτικό χάρτη δε μένει αμέτοχο στους διακρατικούς ανταγωνισμούς ή εν προκειμένω στη γενοκτονία που συντελείται σε έναν ολόκληρο πληθυσμό. Έτσι και το ελληνικό προκειμένου να επεκτείνει το κεφαλαιακό/ενεργειακό του συμφέρον σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή ενισχύει την πολεμική-στρατιωτική του μηχανή. Αγοράζει εξελιγμένη πολεμική τεχνολογία, καινούρια drones, f16, ραφαλ για στρατό και μπάτσους. Επιβάλεται με ιμπεριαλιστικές συμφωνίες σε γειτονικές βαλκανικές χώρες και ενισχύει τη γεωπολιτική του θέση κάνοντας πολεμικές συμμαχίες οπως αυτή με το Ισραήλ. Πρόσφατα εξάλλου πραγματοποιήθηκε και κοινή πολεμική άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων στη Σούδα. Το ελληνικό κράτος έχει κρατήσει επίσημα στάση υπεράσπισης της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, εξυπηρετώντας τις συμφωνίες και τα συμφέροντα της ίδιας και της Δύσης στην περιοχή
της Ανατολικής Μεσογείου, πάνω στα σώματα τόσων νεκρών Παλαιστινίων (φρεγάτα Ύδρα στην Υεμένη, ερευνητικά πανεπιστημιακά προγράμματα ΕΚΠΑ κλπ).
Φεμινιστικό προσωπείο ελλαδας -Pink washing
Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις συγκυρίες (πόλεμος στην Ουκρανία, γενοκτονία στην Παλαστίνη) έχει επανέλθει η συζήτηση για τη θητεία γυναικών στον στρατό. Την περασμένη 8η Μάρτη ο υπουργός εθνικής άμυνας Ν.Δένδιας ανακοίνωσε σχεδιασμό για την «εθελοντική θητεία γυναικών» αναφερόμενος στο παράδειγμα των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ (επισημαίνοντας ως πρότυπο την πλέον νατοϊκή Φινλανδία). Το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού αποπειράται να πλασάρει ένα φιλοφεμινιστικό προσωπείο με την ένταξη των «Ελληνίδων» στην πολεμική μηχανή. Κατ’εξοχήν παράδειγμα το μοντέλο των γυναικών του IDF που διαφημίζονται ως φεμινιστικά πρότυπα καθώς μπορούν να υπηρετούν σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, το στρατό, αλλά ταυτόχρονα πλασάρονται κι ως πρότυπα ομορφιάς. Σε κρίσιμους καιρούς τα κράτη πάντα στοχεύουν στην εθνική ενότητα, με την αναδιάρθρωση του εθνικού κορμού, προσπαθώντας να εντάξουν σε αυτόν κοινωνικά κομμάτια που άλλοτε αποκλείονται και άλλοτε θεωρούνται χρήσιμα (πχ θηλυκότητες και queer). Θεωρούνται χρήσιμα καθώς με πρόσχημα τον προοδευτισμό και την ισότητα το κράτος περνάει μέτρα και νόμους που στην πραγματικότητα εντείνουν την εκμετάλλευσή τους απο αφεντικά και συζύγους και βοηθούν στην αναπαραγωγή του έθνους. Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι το ελληνικό κράτος προάγει φεμινισμό και νοιάζεται για την ασφάλεια μας. Ειναι το ίδιο κράτος που κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες, που συνεργάζεται με τη μαφία και συντηρεί κυκλώματα σωματεμπορίας, που αποκλείει τα τρανς άτομα από βασικά κοινωνικά αγαθά όπως υγεία,χαρτιά,στέγη. Έτσι καμία τακτική ροζ ατζέντας όπως η διεξαγωγή του europride στη Θεσσαλονίκη ως gay friendly πόλη και η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών δε θα μας πείσει ότι έρχεται για να βελτιώσει τη ζωή όσων ατόμων βρίσκονται στη ταξική και κοινωνική βάση, που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους. Κατανοούμε ότι μπορεί σε κάποιο κόσμο να προσφέρει φαινομενικά ή και πρακτικά κάποια αναγνώριση (χαρτιά γάμου και ό,τι συνεπάγεται με αυτό) αλλά πρέπει
να την αναδείξουμε και ως ακόμη μια εξέχουσα ξεπλυματική τακτική που έρχεται για περαιτέρω αφομοίωση κινηματικών φεμινιστικών διεκδικήσεων. Οι φιλοφεμινιστικές ανησυχίες του ελληνικού κράτους έγιναν εμφανείς και πρόσφατα, στα πλαίσια του νέου ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση των ποινών για την «ενδοοικογενειακή» βία. Η δικαιοσύνη ήταν και είναι ταξική, έμφυλη και φυλετική. Ένας νέος ποινικός κώδικας σημαίνει περισσότερη φυλακή για όσους δεν επιβιώνουν με συμβατικό τρόπο, για περιθωριοποιημένους πληθυσμούς (Ρομά και μετανάστριες), για όσα αγωνίζονται και αντιστέκονται στη βαρβαρότητα της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Οι νομικές ρυθμίσεις για την ενδοοικογενειακή βία στη πραγματικότητα είναι ακόμη μια κοιτίδα προστασίας του θεσμού της οικογένειας τελικά, και όχι των επιζώντων ατόμων.
Διεθνιστική αλληλεγγύη
Κι ενώ το ελληνικό κράτος προσπαθεί να πλασάρει αυτη τη φιλοφεμινιστική και προοδευτική βιτρίνα προκειμένου να μας κατευνάσει και να μας πείσει για τους αγαθούς σκοπούς του, παράλληλα διεξάγει πόλεμο στο εξωτερικό του και συμμετέχει ενεργά στους διακρατικούς ανταγωνισμούς. Και σε όλα αυτά απαιτεί και τη δική μας συμμετοχή και συναίνεση. Λες και δε ξερουμε οτι εμπλοκή σε ενα πόλεμο σημαίνει τον εκτοπισμό μας ή περαιτέρω πειθάρχηση και εξόντωση των εσωτερικών εχθρών, χαμηλότερη ποιότητα ζωής, περαιτέρω στρατιωτικοποίηση κι αστυνομοκρατια. Δε θα γίνουμε κρέας για οβίδες, δε θα πολεμήσουμε για τα συμφέροντα κανενός κράτους. Οσο πιο νωρίς το αντιληφθούμε κι αυτοοργανωθούμε τόσο πιο προετοιμασμένα θα είμαστε για την επόμενη εθνική κρίση που δεν είναι άλλη απο την καπιταλιστική. Για αυτό και εμείς κοιτάμε τα δικά μας συμφέροντα, αυτα του ανώμαλου πολυεθνικού προλεταριάτου. Τασσόμαστε με τις αντιστεκόμενες, με τους εκτοπισμένους, με τα κολασμένα και τα ανώμαλα αυτης της γης. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε παλαιστίνιο/α που αντιστέκεται με κάθε μέσο που διαθέτει, από τα μικρά παιδιά που πετάνε πέτρες στο τείχος και κάθε άτομο που βάζει το σωμα του ανάχωμα στον αφανισμό, που ζει καθημερινα με το φοβο του βομβαρδισμου ή του διωγμου του. Μη ξεχνάμε ότι και στην ελλαδα έχουν γίνει απεργίες πείνας έγκλειστων μετανασ(τρι)ών εις ενδειξη αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη ή και για αναστολή ποινής απέλασης λογω συμμετοχής σε δράσεις υπερ της Παλαιστίνης. Επίσης, καθ’ολη τη διάρκεια του γενοκτονικού πολέμου έχει ξεσπάσει ενα ευρυτερο διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης και καταλήψεων υπερ της Παλαιστίνης σε ολο τον κοσμο το οποίο οφείλουμε και να ακολουθήσουμε.Να σταθούμε στο πλευρό του παλαιστινιακού πληθυσμού και να προσπαθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυα και να δίνουμε ορατότητα στην φρικαλέα εξόντωση τους, αποβάλλοντας κάθε παραπλανητικό δικαιολογητικό μανδύα από αυτό που συμβαίνει.Μη σιωπούμε σε μια γενοκτονία. Να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή της ελλαδας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΡΟΖ ΑΤΖΕΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΠΛΥΝΕΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
Ένα χρόνο τώρα, παρακολουθούμε την ακατάπαυστη επίθεση και γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από το κράτος του Ισραήλ. Οι εναπομείναντες παλαιστίνιοι έπειτα από την εισβολή και το βομβαρδισμό στη Γάζα στις 7/10/23 και αυτόν στη Ράφα στις 7/5/24 εκτοπίστηκαν στο νότιο μέρος της Λωρίδας της Γάζας όπου ζούν σε συνθήκες πλήρους αποκλεισμού από τον υπόλοιπο κόσμο. Η πρόσβαση σε τρόφιμα, φάρμακα και νερό είναι μηδαμινή καθώς κάθε υδάτινη πηγή είναι μολυσμένη, οι τιμές των τροφίμων έχουν εκτοξευθεί και πλέον καθίσταται αδύνατη κι η πρόσβαση σε αυτά, αφού είναι καθημερινές οι επιθέσεις στα φορτηγά που τα μεταφέρουν. Καθε εναπομείναν καταφύγιο βομβαρδίζεται• απο καταυλισμούς μέχρι σχολεία και νοσοκομεία . Ο στόχος του Ισραήλ είναι ξεκάθαρος, η πλήρης στρατιωτική επιβολή κι ο ολικός εκτοπισμός κι αφανισμός Παλαιστινίων από τη Γάζα. Όλο αυτό έρχεται να συμπληρώσει το συνεχές των επιθέσεων,του ελέγχου και των εκδιωγμών που δέχονται οι Παλαιστίνιοι τα τελευταία τουλάχιστον 76 χρόνια έπειτα από τη Νάκμπα (σημασία λέξης: καταστροφή).
Τα κράτη βρίσκονται συνεχώς σε πόλεμο. Κάνουν πόλεμο στο εσωτερικό τους καταβάλλοντας προσπάθεια να καταστείλουν τα χειραφετικά κινήματα, πόλεμο στο προλεταριάτο διαλύοντας εργατικές κατοχυρωμένες διεκδικήσεις αιώνων, πόλεμο στους φτωχοδιάβολους κλείνοντας τους σε φυλακές, πόλεμο στα μεταναστά πυροβολώντας τα στον Έβρο και πνίγοντας τα στο Αιγαίο.
Ισραήλ: “Η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή”
Η «Δύση» (έτσι και η Ελλάδα) από γεννησιμιού της υπήρξε δομικά δολοφονική. Η ιστορία της σε όλες τις φάσεις διακρίνεται από επεκτατικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, περιθωριοποίηση όσων δεν κατάφερνε να εκμεταλλευτεί για το ντόπιο κεφάλαιο και καταστροφή της φύσης. Αυτή τη στιγμή αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι ποτέ δεν έπαυσε να είναι εγγενώς δολοφονική με τη στάση που διατηρεί υπέρ του κράτους του Ισραήλ και σε βάρος του παλαιστινιακού προλεταριάτου. Σημειωτέον, το ισραήλ εξακολουθεί να λαμβάνει υλική και πολεμική στήριξη, συνάμα διατηρεί εξέχουσα θέση σε παγκόσμιους οργανισμούς και οι μιντιακοί κολοσσοί προπαγανδίζουν πως βρίσκεται σε θέση «αμυνόμενου».
Η Δύση ακολουθεί μια συγκεκριμένη πολιτική που αποσκοπεί στην ωραιοποίηση των πολεμικών-γενοκτονικων της τακτικών. Αναθεώρησε το πάλαι ποτέ αφήγημα του διπόλου πολιτισμένων-βάρβαρων και το προσάρμοσε στα νεοφιλελεύθερα μέτρα και σταθμά. Ειδικότερα, παρουσιάζουν την αντίπερα όχθη ως επίγεια κόλαση για «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» όπως οι γυναίκες και τα queer άτομα. Εν προκειμένω, το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του χρησιμοποιούν τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς για να πλάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα όσον αφορά αυτή τη μερίδα κόσμου. Διατρανώνεται ότι στο Τελ Αβίβ γίνονται κάθε χρόνο εορτασμοί για το pride (παρόλο που ο ομοφυλος γάμος δεν είναι καν νόμιμος),το ότι έτσι γενικά και αόριστα «οι γυναίκες εκεί έχουν δικαιώματα» σε βαθμό που μέχρι και αυτές συμμετέχουν στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις! Από την άλλη, όσον αφορά τον παλαιστινιακό πληθυσμό, όλος αυτός ο κόσμος απανθρωποποιείται πλήρως. Η παλαιστινιακή αντίσταση παρουσιάζεται ως βάρβαρη και αδικαιολόγητη, οι Παλαιστίνιες ως εγκλωβισμένες σε μια «οπισθοδρομική» κουλτούρα και οι Παλαιστίνιοι ως φανατισμένοι ισλαμιστές που τις εγκλωβίζουν σε αυτή.
Ετσι σκιαγραφείται μια προοδευτική και φιλελεύθερη εικόνα για το Ισραήλ , που ταιριάζει με αυτή των «πολιτισμένων» δυτικών κρατών. Υποστηρίζεται ότι η γενοκτονία που διαπράττει είναι η άμυνα της “μονής δημοκρατίας στη μέση Ανατολή” απέναντι στα «απολίτιστα μιάσματα» που την απειλούν. Τα πραγματικά μιάσματα ειναι ο Ισραηλινός στρατός που πραγματοποιεί καθημερινα φρικαλέα βασανιστήρια σε αιχμαλώτους παλαιστίνιους, τα οποία αποσιωπούνται πλήρως. Ο IDF εχει απο τα πιο απάνθρωπα και σκληρά προγράμματα στράτευσης. Πρόσφατα έχουν δημοσιοποιηθεί καταγγελιες Παλαιστινίων που αναφέρουν εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης, με βασανιστήρια, εικονικές εκτελέσεις, βιασμούς, σεξουαλική κακοποίηση και στοιβαγμα πολλων φυλακισμένων σε μικρούς χώρους. Καίριο παράδειγμα που αποδεικνύει πως η γενοκτονική βία αποτελεί ακρογωνιαία λίθο του/ της ριζικής γενοκτονικής βίας του σιωνιστικού κράτους αποτελεί η γνωστοποίηση της τακτικής της σεξουαλικής κακοποίησης των Παλαιστίνιων αιχμαλώτων που βρίσκονται στα χέρια του και το τι ακολούθησε την γνωστοποίηση τους και η απόπειρα διερεύνησης τους. Συγκεριμένα ο ισραηλινός εθνικός κορμός (έντιμοι πολίτες όπως στρατιωτικά στελέχη, νοικοκυραίοι, πολιτικοί και ένα κάρο άλλοι ακροδεξιοί) «πήρε τον νόμο στα χέρια του»και επιτέθηκε στη βάση Σντε Τεϊμάν (όπου κατάφεραν να εισβάλουν) διαμαρτυρόμενοι/υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στο βιασμό των ισραηλινών στρατιωτών.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα δυτικά παραμύθια περί κοιτίδας της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού στην πραγματικότητα δημιουργούν αιματοβαμμένα σύνορα, αποκλεισμό, βασανιστήρια και εξόντωση πληθυσμών. Ο «παράδεισος στη Δύση» στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, τον θάνατο και τον πόλεμο σε πληθυσμούς στο εσωτερικό της, στα εξωτερικά της σύνορα και πέρα από αυτά. Χτίζεται πάνω σε πνιγμένους μετανάστες όπως στην Πύλο, όπου το ελληνικό λιμενικό δολοφόνησε 600 ανθρώπους στην επιχείρηση διωγμού τους.
Η εμπλοκή του ελληνικού κράτους
Το ελληνικό κράτος όπως και κάθε κράτος που θέλει να επιτύχει εθνική συνοχή κι ομοιογένεια χτίζει ενα ρατσιστικό αποπροσανατολιστικό ψευτοδίπολο του Εμείς και των Άλλων προκειμένου να δημιουργεί διαχωρισμούς και στη συνέχεια να τους χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει στα μάτια των πολιτών της τη βια που ασκει. Ακούμε συνεχώς ότι οι «μεσανατολίτες» είναι τρομοκράτες, ότι οι μετανάστες βιάζουν και ότι οι Ρομά είναι πονηροί κι αδίστακτοι. Έτσι, χτίζονται εθνικά αφηγήματα που έρχονται ώστε να νομιμοποιήσουν τη βία, την πειθάρχηση και την εξαθλίωση που δέχονται αυτοί οι πληθυσμοί. Όσες ζωές κρίνει το ελληνικό κράτος ότι περιττεύουν τις εξοντώνει ή προσπαθεί να τις εκμεταλλευτεί αλόγιστα. Οι επαναπροωθήσεις είναι καθημερινότητα, οι δολοφονίες των μεταναστριών στα σύνορα αόρατες.Όσα επιβιώνουν στέλνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (camps) με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χωρίζονται από τις οικογένειές τους, ζουν χωρίς χαρτιά, δουλεύουν σε εργασιακά κάτεργα καθώς αποτελούν τον ταξικό πάτο κι οποιαδήποτε μορφή αντίστασης εκ μέρους τους εγκυμονεί τον κίνδυνο της απέλασης. Κάθε κράτος προκειμένου να επεκτείνεται και να διατηρεί την ισχύ του στον γεωπολιτικό χάρτη δε μένει αμέτοχο στους διακρατικούς ανταγωνισμούς ή εν προκειμένω στη γενοκτονία που συντελείται σε έναν ολόκληρο πληθυσμό. Έτσι και το ελληνικό προκειμένου να επεκτείνει το κεφαλαιακό/ενεργειακό του συμφέρον σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή ενισχύει την πολεμική-στρατιωτική του μηχανή. Αγοράζει εξελιγμένη πολεμική τεχνολογία, καινούρια drones, f16, ραφαλ για στρατό και μπάτσους. Επιβάλεται με ιμπεριαλιστικές συμφωνίες σε γειτονικές βαλκανικές χώρες και ενισχύει τη γεωπολιτική του θέση κάνοντας πολεμικές συμμαχίες οπως αυτή με το Ισραήλ. Πρόσφατα εξάλλου πραγματοποιήθηκε και κοινή πολεμική άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων στη Σούδα. Το ελληνικό κράτος έχει κρατήσει επίσημα στάση υπεράσπισης της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, εξυπηρετώντας τις συμφωνίες και τα συμφέροντα της ίδιας και της Δύσης στην περιοχή
της Ανατολικής Μεσογείου, πάνω στα σώματα τόσων νεκρών Παλαιστινίων (φρεγάτα Ύδρα στην Υεμένη, ερευνητικά πανεπιστημιακά προγράμματα ΕΚΠΑ κλπ).
Φεμινιστικό προσωπείο ελλαδας -Pink washing
Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις συγκυρίες (πόλεμος στην Ουκρανία, γενοκτονία στην Παλαστίνη) έχει επανέλθει η συζήτηση για τη θητεία γυναικών στον στρατό. Την περασμένη 8η Μάρτη ο υπουργός εθνικής άμυνας Ν.Δένδιας ανακοίνωσε σχεδιασμό για την «εθελοντική θητεία γυναικών» αναφερόμενος στο παράδειγμα των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ (επισημαίνοντας ως πρότυπο την πλέον νατοϊκή Φινλανδία). Το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού αποπειράται να πλασάρει ένα φιλοφεμινιστικό προσωπείο με την ένταξη των «Ελληνίδων» στην πολεμική μηχανή. Κατ’εξοχήν παράδειγμα το μοντέλο των γυναικών του IDF που διαφημίζονται ως φεμινιστικά πρότυπα καθώς μπορούν να υπηρετούν σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, το στρατό, αλλά ταυτόχρονα πλασάρονται κι ως πρότυπα ομορφιάς. Σε κρίσιμους καιρούς τα κράτη πάντα στοχεύουν στην εθνική ενότητα, με την αναδιάρθρωση του εθνικού κορμού, προσπαθώντας να εντάξουν σε αυτόν κοινωνικά κομμάτια που άλλοτε αποκλείονται και άλλοτε θεωρούνται χρήσιμα (πχ θηλυκότητες και queer). Θεωρούνται χρήσιμα καθώς με πρόσχημα τον προοδευτισμό και την ισότητα το κράτος περνάει μέτρα και νόμους που στην πραγματικότητα εντείνουν την εκμετάλλευσή τους απο αφεντικά και συζύγους και βοηθούν στην αναπαραγωγή του έθνους. Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι το ελληνικό κράτος προάγει φεμινισμό και νοιάζεται για την ασφάλεια μας. Ειναι το ίδιο κράτος που κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες, που συνεργάζεται με τη μαφία και συντηρεί κυκλώματα σωματεμπορίας, που αποκλείει τα τρανς άτομα από βασικά κοινωνικά αγαθά όπως υγεία,χαρτιά,στέγη. Έτσι καμία τακτική ροζ ατζέντας όπως η διεξαγωγή του europride στη Θεσσαλονίκη ως gay friendly πόλη και η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών δε θα μας πείσει ότι έρχεται για να βελτιώσει τη ζωή όσων ατόμων βρίσκονται στη ταξική και κοινωνική βάση, που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους. Κατανοούμε ότι μπορεί σε κάποιο κόσμο να προσφέρει φαινομενικά ή και πρακτικά κάποια αναγνώριση (χαρτιά γάμου και ό,τι συνεπάγεται με αυτό) αλλά πρέπει
να την αναδείξουμε και ως ακόμη μια εξέχουσα ξεπλυματική τακτική που έρχεται για περαιτέρω αφομοίωση κινηματικών φεμινιστικών διεκδικήσεων. Οι φιλοφεμινιστικές ανησυχίες του ελληνικού κράτους έγιναν εμφανείς και πρόσφατα, στα πλαίσια του νέου ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση των ποινών για την «ενδοοικογενειακή» βία. Η δικαιοσύνη ήταν και είναι ταξική, έμφυλη και φυλετική. Ένας νέος ποινικός κώδικας σημαίνει περισσότερη φυλακή για όσους δεν επιβιώνουν με συμβατικό τρόπο, για περιθωριοποιημένους πληθυσμούς (Ρομά και μετανάστριες), για όσα αγωνίζονται και αντιστέκονται στη βαρβαρότητα της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Οι νομικές ρυθμίσεις για την ενδοοικογενειακή βία στη πραγματικότητα είναι ακόμη μια κοιτίδα προστασίας του θεσμού της οικογένειας τελικά, και όχι των επιζώντων ατόμων.
Διεθνιστική αλληλεγγύη
Κι ενώ το ελληνικό κράτος προσπαθεί να πλασάρει αυτη τη φιλοφεμινιστική και προοδευτική βιτρίνα προκειμένου να μας κατευνάσει και να μας πείσει για τους αγαθούς σκοπούς του, παράλληλα διεξάγει πόλεμο στο εξωτερικό του και συμμετέχει ενεργά στους διακρατικούς ανταγωνισμούς. Και σε όλα αυτά απαιτεί και τη δική μας συμμετοχή και συναίνεση. Λες και δε ξερουμε οτι εμπλοκή σε ενα πόλεμο σημαίνει τον εκτοπισμό μας ή περαιτέρω πειθάρχηση και εξόντωση των εσωτερικών εχθρών, χαμηλότερη ποιότητα ζωής, περαιτέρω στρατιωτικοποίηση κι αστυνομοκρατια. Δε θα γίνουμε κρέας για οβίδες, δε θα πολεμήσουμε για τα συμφέροντα κανενός κράτους. Οσο πιο νωρίς το αντιληφθούμε κι αυτοοργανωθούμε τόσο πιο προετοιμασμένα θα είμαστε για την επόμενη εθνική κρίση που δεν είναι άλλη απο την καπιταλιστική. Για αυτό και εμείς κοιτάμε τα δικά μας συμφέροντα, αυτα του ανώμαλου πολυεθνικού προλεταριάτου. Τασσόμαστε με τις αντιστεκόμενες, με τους εκτοπισμένους, με τα κολασμένα και τα ανώμαλα αυτης της γης. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε παλαιστίνιο/α που αντιστέκεται με κάθε μέσο που διαθέτει, από τα μικρά παιδιά που πετάνε πέτρες στο τείχος και κάθε άτομο που βάζει το σωμα του ανάχωμα στον αφανισμό, που ζει καθημερινα με το φοβο του βομβαρδισμου ή του διωγμου του. Μη ξεχνάμε ότι και στην ελλαδα έχουν γίνει απεργίες πείνας έγκλειστων μετανασ(τρι)ών εις ενδειξη αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη ή και για αναστολή ποινής απέλασης λογω συμμετοχής σε δράσεις υπερ της Παλαιστίνης. Επίσης, καθ’ολη τη διάρκεια του γενοκτονικού πολέμου έχει ξεσπάσει ενα ευρυτερο διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης και καταλήψεων υπερ της Παλαιστίνης σε ολο τον κοσμο το οποίο οφείλουμε και να ακολουθήσουμε.Να σταθούμε στο πλευρό του παλαιστινιακού πληθυσμού και να προσπαθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυα και να δίνουμε ορατότητα στην φρικαλέα εξόντωση τους, αποβάλλοντας κάθε παραπλανητικό δικαιολογητικό μανδύα από αυτό που συμβαίνει.Μη σιωπούμε σε μια γενοκτονία. Να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή της ελλαδας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΡΟΖ ΑΤΖΕΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΠΛΥΝΕΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
Ένα χρόνο τώρα, παρακολουθούμε την ακατάπαυστη επίθεση και γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από το κράτος του Ισραήλ. Οι εναπομείναντες παλαιστίνιοι έπειτα από την εισβολή και το βομβαρδισμό στη Γάζα στις 7/10/23 και αυτόν στη Ράφα στις 7/5/24 εκτοπίστηκαν στο νότιο μέρος της Λωρίδας της Γάζας όπου ζούν σε συνθήκες πλήρους αποκλεισμού από τον υπόλοιπο κόσμο. Η πρόσβαση σε τρόφιμα, φάρμακα και νερό είναι μηδαμινή καθώς κάθε υδάτινη πηγή είναι μολυσμένη, οι τιμές των τροφίμων έχουν εκτοξευθεί και πλέον καθίσταται αδύνατη κι η πρόσβαση σε αυτά, αφού είναι καθημερινές οι επιθέσεις στα φορτηγά που τα μεταφέρουν. Καθε εναπομείναν καταφύγιο βομβαρδίζεται• απο καταυλισμούς μέχρι σχολεία και νοσοκομεία . Ο στόχος του Ισραήλ είναι ξεκάθαρος, η πλήρης στρατιωτική επιβολή κι ο ολικός εκτοπισμός κι αφανισμός Παλαιστινίων από τη Γάζα. Όλο αυτό έρχεται να συμπληρώσει το συνεχές των επιθέσεων,του ελέγχου και των εκδιωγμών που δέχονται οι Παλαιστίνιοι τα τελευταία τουλάχιστον 76 χρόνια έπειτα από τη Νάκμπα (σημασία λέξης: καταστροφή).
Τα κράτη βρίσκονται συνεχώς σε πόλεμο. Κάνουν πόλεμο στο εσωτερικό τους καταβάλλοντας προσπάθεια να καταστείλουν τα χειραφετικά κινήματα, πόλεμο στο προλεταριάτο διαλύοντας εργατικές κατοχυρωμένες διεκδικήσεις αιώνων, πόλεμο στους φτωχοδιάβολους κλείνοντας τους σε φυλακές, πόλεμο στα μεταναστά πυροβολώντας τα στον Έβρο και πνίγοντας τα στο Αιγαίο.
Ισραήλ: “Η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή”
Η «Δύση» (έτσι και η Ελλάδα) από γεννησιμιού της υπήρξε δομικά δολοφονική. Η ιστορία της σε όλες τις φάσεις διακρίνεται από επεκτατικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, περιθωριοποίηση όσων δεν κατάφερνε να εκμεταλλευτεί για το ντόπιο κεφάλαιο και καταστροφή της φύσης. Αυτή τη στιγμή αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι ποτέ δεν έπαυσε να είναι εγγενώς δολοφονική με τη στάση που διατηρεί υπέρ του κράτους του Ισραήλ και σε βάρος του παλαιστινιακού προλεταριάτου. Σημειωτέον, το ισραήλ εξακολουθεί να λαμβάνει υλική και πολεμική στήριξη, συνάμα διατηρεί εξέχουσα θέση σε παγκόσμιους οργανισμούς και οι μιντιακοί κολοσσοί προπαγανδίζουν πως βρίσκεται σε θέση «αμυνόμενου».
Η Δύση ακολουθεί μια συγκεκριμένη πολιτική που αποσκοπεί στην ωραιοποίηση των πολεμικών-γενοκτονικων της τακτικών. Αναθεώρησε το πάλαι ποτέ αφήγημα του διπόλου πολιτισμένων-βάρβαρων και το προσάρμοσε στα νεοφιλελεύθερα μέτρα και σταθμά. Ειδικότερα, παρουσιάζουν την αντίπερα όχθη ως επίγεια κόλαση για «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» όπως οι γυναίκες και τα queer άτομα. Εν προκειμένω, το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του χρησιμοποιούν τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς για να πλάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα όσον αφορά αυτή τη μερίδα κόσμου. Διατρανώνεται ότι στο Τελ Αβίβ γίνονται κάθε χρόνο εορτασμοί για το pride (παρόλο που ο ομοφυλος γάμος δεν είναι καν νόμιμος),το ότι έτσι γενικά και αόριστα «οι γυναίκες εκεί έχουν δικαιώματα» σε βαθμό που μέχρι και αυτές συμμετέχουν στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις! Από την άλλη, όσον αφορά τον παλαιστινιακό πληθυσμό, όλος αυτός ο κόσμος απανθρωποποιείται πλήρως. Η παλαιστινιακή αντίσταση παρουσιάζεται ως βάρβαρη και αδικαιολόγητη, οι Παλαιστίνιες ως εγκλωβισμένες σε μια «οπισθοδρομική» κουλτούρα και οι Παλαιστίνιοι ως φανατισμένοι ισλαμιστές που τις εγκλωβίζουν σε αυτή.
Ετσι σκιαγραφείται μια προοδευτική και φιλελεύθερη εικόνα για το Ισραήλ , που ταιριάζει με αυτή των «πολιτισμένων» δυτικών κρατών. Υποστηρίζεται ότι η γενοκτονία που διαπράττει είναι η άμυνα της “μονής δημοκρατίας στη μέση Ανατολή” απέναντι στα «απολίτιστα μιάσματα» που την απειλούν. Τα πραγματικά μιάσματα ειναι ο Ισραηλινός στρατός που πραγματοποιεί καθημερινα φρικαλέα βασανιστήρια σε αιχμαλώτους παλαιστίνιους, τα οποία αποσιωπούνται πλήρως. Ο IDF εχει απο τα πιο απάνθρωπα και σκληρά προγράμματα στράτευσης. Πρόσφατα έχουν δημοσιοποιηθεί καταγγελιες Παλαιστινίων που αναφέρουν εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης, με βασανιστήρια, εικονικές εκτελέσεις, βιασμούς, σεξουαλική κακοποίηση και στοιβαγμα πολλων φυλακισμένων σε μικρούς χώρους. Καίριο παράδειγμα που αποδεικνύει πως η γενοκτονική βία αποτελεί ακρογωνιαία λίθο του/ της ριζικής γενοκτονικής βίας του σιωνιστικού κράτους αποτελεί η γνωστοποίηση της τακτικής της σεξουαλικής κακοποίησης των Παλαιστίνιων αιχμαλώτων που βρίσκονται στα χέρια του και το τι ακολούθησε την γνωστοποίηση τους και η απόπειρα διερεύνησης τους. Συγκεριμένα ο ισραηλινός εθνικός κορμός (έντιμοι πολίτες όπως στρατιωτικά στελέχη, νοικοκυραίοι, πολιτικοί και ένα κάρο άλλοι ακροδεξιοί) «πήρε τον νόμο στα χέρια του»και επιτέθηκε στη βάση Σντε Τεϊμάν (όπου κατάφεραν να εισβάλουν) διαμαρτυρόμενοι/υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στο βιασμό των ισραηλινών στρατιωτών.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα δυτικά παραμύθια περί κοιτίδας της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού στην πραγματικότητα δημιουργούν αιματοβαμμένα σύνορα, αποκλεισμό, βασανιστήρια και εξόντωση πληθυσμών. Ο «παράδεισος στη Δύση» στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, τον θάνατο και τον πόλεμο σε πληθυσμούς στο εσωτερικό της, στα εξωτερικά της σύνορα και πέρα από αυτά. Χτίζεται πάνω σε πνιγμένους μετανάστες όπως στην Πύλο, όπου το ελληνικό λιμενικό δολοφόνησε 600 ανθρώπους στην επιχείρηση διωγμού τους.
Η εμπλοκή του ελληνικού κράτους
Το ελληνικό κράτος όπως και κάθε κράτος που θέλει να επιτύχει εθνική συνοχή κι ομοιογένεια χτίζει ενα ρατσιστικό αποπροσανατολιστικό ψευτοδίπολο του Εμείς και των Άλλων προκειμένου να δημιουργεί διαχωρισμούς και στη συνέχεια να τους χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει στα μάτια των πολιτών της τη βια που ασκει. Ακούμε συνεχώς ότι οι «μεσανατολίτες» είναι τρομοκράτες, ότι οι μετανάστες βιάζουν και ότι οι Ρομά είναι πονηροί κι αδίστακτοι. Έτσι, χτίζονται εθνικά αφηγήματα που έρχονται ώστε να νομιμοποιήσουν τη βία, την πειθάρχηση και την εξαθλίωση που δέχονται αυτοί οι πληθυσμοί. Όσες ζωές κρίνει το ελληνικό κράτος ότι περιττεύουν τις εξοντώνει ή προσπαθεί να τις εκμεταλλευτεί αλόγιστα. Οι επαναπροωθήσεις είναι καθημερινότητα, οι δολοφονίες των μεταναστριών στα σύνορα αόρατες.Όσα επιβιώνουν στέλνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (camps) με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, χωρίζονται από τις οικογένειές τους, ζουν χωρίς χαρτιά, δουλεύουν σε εργασιακά κάτεργα καθώς αποτελούν τον ταξικό πάτο κι οποιαδήποτε μορφή αντίστασης εκ μέρους τους εγκυμονεί τον κίνδυνο της απέλασης. Κάθε κράτος προκειμένου να επεκτείνεται και να διατηρεί την ισχύ του στον γεωπολιτικό χάρτη δε μένει αμέτοχο στους διακρατικούς ανταγωνισμούς ή εν προκειμένω στη γενοκτονία που συντελείται σε έναν ολόκληρο πληθυσμό. Έτσι και το ελληνικό προκειμένου να επεκτείνει το κεφαλαιακό/ενεργειακό του συμφέρον σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή ενισχύει την πολεμική-στρατιωτική του μηχανή. Αγοράζει εξελιγμένη πολεμική τεχνολογία, καινούρια drones, f16, ραφαλ για στρατό και μπάτσους. Επιβάλεται με ιμπεριαλιστικές συμφωνίες σε γειτονικές βαλκανικές χώρες και ενισχύει τη γεωπολιτική του θέση κάνοντας πολεμικές συμμαχίες οπως αυτή με το Ισραήλ. Πρόσφατα εξάλλου πραγματοποιήθηκε και κοινή πολεμική άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων στη Σούδα. Το ελληνικό κράτος έχει κρατήσει επίσημα στάση υπεράσπισης της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, εξυπηρετώντας τις συμφωνίες και τα συμφέροντα της ίδιας και της Δύσης στην περιοχή
της Ανατολικής Μεσογείου, πάνω στα σώματα τόσων νεκρών Παλαιστινίων (φρεγάτα Ύδρα στην Υεμένη, ερευνητικά πανεπιστημιακά προγράμματα ΕΚΠΑ κλπ).
Φεμινιστικό προσωπείο ελλαδας -Pink washing
Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις συγκυρίες (πόλεμος στην Ουκρανία, γενοκτονία στην Παλαστίνη) έχει επανέλθει η συζήτηση για τη θητεία γυναικών στον στρατό. Την περασμένη 8η Μάρτη ο υπουργός εθνικής άμυνας Ν.Δένδιας ανακοίνωσε σχεδιασμό για την «εθελοντική θητεία γυναικών» αναφερόμενος στο παράδειγμα των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ (επισημαίνοντας ως πρότυπο την πλέον νατοϊκή Φινλανδία). Το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού αποπειράται να πλασάρει ένα φιλοφεμινιστικό προσωπείο με την ένταξη των «Ελληνίδων» στην πολεμική μηχανή. Κατ’εξοχήν παράδειγμα το μοντέλο των γυναικών του IDF που διαφημίζονται ως φεμινιστικά πρότυπα καθώς μπορούν να υπηρετούν σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, το στρατό, αλλά ταυτόχρονα πλασάρονται κι ως πρότυπα ομορφιάς. Σε κρίσιμους καιρούς τα κράτη πάντα στοχεύουν στην εθνική ενότητα, με την αναδιάρθρωση του εθνικού κορμού, προσπαθώντας να εντάξουν σε αυτόν κοινωνικά κομμάτια που άλλοτε αποκλείονται και άλλοτε θεωρούνται χρήσιμα (πχ θηλυκότητες και queer). Θεωρούνται χρήσιμα καθώς με πρόσχημα τον προοδευτισμό και την ισότητα το κράτος περνάει μέτρα και νόμους που στην πραγματικότητα εντείνουν την εκμετάλλευσή τους απο αφεντικά και συζύγους και βοηθούν στην αναπαραγωγή του έθνους. Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι το ελληνικό κράτος προάγει φεμινισμό και νοιάζεται για την ασφάλεια μας. Ειναι το ίδιο κράτος που κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες, που συνεργάζεται με τη μαφία και συντηρεί κυκλώματα σωματεμπορίας, που αποκλείει τα τρανς άτομα από βασικά κοινωνικά αγαθά όπως υγεία,χαρτιά,στέγη. Έτσι καμία τακτική ροζ ατζέντας όπως η διεξαγωγή του europride στη Θεσσαλονίκη ως gay friendly πόλη και η νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών δε θα μας πείσει ότι έρχεται για να βελτιώσει τη ζωή όσων ατόμων βρίσκονται στη ταξική και κοινωνική βάση, που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους. Κατανοούμε ότι μπορεί σε κάποιο κόσμο να προσφέρει φαινομενικά ή και πρακτικά κάποια αναγνώριση (χαρτιά γάμου και ό,τι συνεπάγεται με αυτό) αλλά πρέπει
να την αναδείξουμε και ως ακόμη μια εξέχουσα ξεπλυματική τακτική που έρχεται για περαιτέρω αφομοίωση κινηματικών φεμινιστικών διεκδικήσεων. Οι φιλοφεμινιστικές ανησυχίες του ελληνικού κράτους έγιναν εμφανείς και πρόσφατα, στα πλαίσια του νέου ποινικού κώδικα με την αυστηροποίηση των ποινών για την «ενδοοικογενειακή» βία. Η δικαιοσύνη ήταν και είναι ταξική, έμφυλη και φυλετική. Ένας νέος ποινικός κώδικας σημαίνει περισσότερη φυλακή για όσους δεν επιβιώνουν με συμβατικό τρόπο, για περιθωριοποιημένους πληθυσμούς (Ρομά και μετανάστριες), για όσα αγωνίζονται και αντιστέκονται στη βαρβαρότητα της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Οι νομικές ρυθμίσεις για την ενδοοικογενειακή βία στη πραγματικότητα είναι ακόμη μια κοιτίδα προστασίας του θεσμού της οικογένειας τελικά, και όχι των επιζώντων ατόμων.
Διεθνιστική αλληλεγγύη
Κι ενώ το ελληνικό κράτος προσπαθεί να πλασάρει αυτη τη φιλοφεμινιστική και προοδευτική βιτρίνα προκειμένου να μας κατευνάσει και να μας πείσει για τους αγαθούς σκοπούς του, παράλληλα διεξάγει πόλεμο στο εξωτερικό του και συμμετέχει ενεργά στους διακρατικούς ανταγωνισμούς. Και σε όλα αυτά απαιτεί και τη δική μας συμμετοχή και συναίνεση. Λες και δε ξερουμε οτι εμπλοκή σε ενα πόλεμο σημαίνει τον εκτοπισμό μας ή περαιτέρω πειθάρχηση και εξόντωση των εσωτερικών εχθρών, χαμηλότερη ποιότητα ζωής, περαιτέρω στρατιωτικοποίηση κι αστυνομοκρατια. Δε θα γίνουμε κρέας για οβίδες, δε θα πολεμήσουμε για τα συμφέροντα κανενός κράτους. Οσο πιο νωρίς το αντιληφθούμε κι αυτοοργανωθούμε τόσο πιο προετοιμασμένα θα είμαστε για την επόμενη εθνική κρίση που δεν είναι άλλη απο την καπιταλιστική. Για αυτό και εμείς κοιτάμε τα δικά μας συμφέροντα, αυτα του ανώμαλου πολυεθνικού προλεταριάτου. Τασσόμαστε με τις αντιστεκόμενες, με τους εκτοπισμένους, με τα κολασμένα και τα ανώμαλα αυτης της γης. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε παλαιστίνιο/α που αντιστέκεται με κάθε μέσο που διαθέτει, από τα μικρά παιδιά που πετάνε πέτρες στο τείχος και κάθε άτομο που βάζει το σωμα του ανάχωμα στον αφανισμό, που ζει καθημερινα με το φοβο του βομβαρδισμου ή του διωγμου του. Μη ξεχνάμε ότι και στην ελλαδα έχουν γίνει απεργίες πείνας έγκλειστων μετανασ(τρι)ών εις ενδειξη αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη ή και για αναστολή ποινής απέλασης λογω συμμετοχής σε δράσεις υπερ της Παλαιστίνης. Επίσης, καθ’ολη τη διάρκεια του γενοκτονικού πολέμου έχει ξεσπάσει ενα ευρυτερο διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης και καταλήψεων υπερ της Παλαιστίνης σε ολο τον κοσμο το οποίο οφείλουμε και να ακολουθήσουμε.Να σταθούμε στο πλευρό του παλαιστινιακού πληθυσμού και να προσπαθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυα και να δίνουμε ορατότητα στην φρικαλέα εξόντωση τους, αποβάλλοντας κάθε παραπλανητικό δικαιολογητικό μανδύα από αυτό που συμβαίνει.Μη σιωπούμε σε μια γενοκτονία. Να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή της ελλαδας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΡΟΖ ΑΤΖΕΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΠΛΥΝΕΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
